Kolejny tom z serii Stromata Anthropologica poświęcony jest tematowi brudu, jego kulturowych kontekstów, odniesień i aksjologizacji samego zjawiska. Brud w powszechnym odczuciu związany jest ze swoimi synonimami – nieczystością, tym co budzi wstręt i odrazę, jest odpadem, skazą czy wreszcie czymś złym i niemoralnym. Z drugiej strony refleksje nad naturą brudu, prowadzą do rozważań nad czystością, ładem społecznym i porządkiem, kulturowymi praktykami jego utrzymania i wprowadzenia, rozumianymi jako profilaktyka reorganizacji, segregowania, oczyszczania, unikania… Autorzy artykułów próbują uchwycić to, co kryje się w naturze brudu i na czym polegają kulturowe systemy klasyfikacji, które coś lub kogoś jako takie porządkują. Stany, obiekty, rzeczy i ludzie nabierają bowiem specyficznych własności przypisywanych temu co brudne na skutek projektów kulturowych, które ów status im nadają. Tym samym pojęcie brudu jest pretekstem do opisywania zmian społeczno-kulturowych, pozwala też zobaczyć jak pewne idee i wyobrażenia trwają lub jak na ich miejsce powstają nowe, a utracone sensy nabierają nowych znaczeń. Ze względu na szeroki zakres materiału oraz charakter interdyscyplinarny pozycja jest adresowana do badaczy historii kultury i literatury, mediów oraz szerokiego grona odbiorców interesujących się zagadnieniami kultury współczesnej.