Jak wygląda borsuk wie prawie każdy, ale na tym i paru stereotypach na jego temat nasza wiedza się zwykle kończy. Bo borsuk to zwierze tajemnicze, nocne, skryte i nietowarzyskie, widział go mało kto. Nie za wiele też o nim napisano. Wznawiana w latach 1966, 1975 i 1989 praca monograficzna Sumińskiego była do tej pory jedyną polską pozycją popularyzującą wiedzę o biologii i ekologii tego gatunku. Mimo, że od czasu jej ostatniego wydania zaznaczył się wyraźny postęp w badaniach nad borsukiem, na rynku polskim brakuje publikacji w języku ojczystym, podsumowujących wiedzę o tym pospolitym przecież gatunku. Obecnie liczba prac naukowych o borsuku jest znaczna i dotyczy wielu aspektów biologii i ekologii tego zwierzęcia. Wyniki najważniejszych badań, z pasją i nieukrywaną sympatią do borsuka, zebrali autorzy niniejszej monografii.
W postrzeganiu ssaków drapieżnych, w tym i borsuka, ciągle górę bierze antropocentryczny punkt widzenia, który jeszcze do niedawna jednoznacznie negatywnie stygmatyzował tę grupę zwierząt. Jest to jednak punkt widzenia daleki od obiektywnego i świedczy tylko o tym, że wciąż kierujemy się stereotypami i emocjami, opierając się nie o fakty, lecz o własne poglądy i opinie.
W Polsce, gdzie wciąż rośnie zainteresowanie przyrodą, wydaje się być koniecznym zapełnienie luki, jaką stanowi brak szczegółowych opracowań monograficznych. Głównym celem niniejszej pracy jest więc zwrócenie uwagi na borsuka, jego fascynującą biologię i znaczenie w ekosystemach oraz popularyzacja tej wiedzy w społecznościach biologów, studentów, przyrodników pracujących w urzędach zajmujących się ochroną przyrody, leśników i myśliwych oraz wszystkich zainteresowanych.