Przyczyn krucjaty nikopolitańskiej należy doszukiwać się w szybkich podbojach Turków na terenie południowych Bałkanów w drugiej połowie XIV wieku. Węgrzy po nieudanych próbach wywołania powstania antytureckiego na terenach Bułgarii czuli się zagrożeni i spodziewali się odwetu ze strony Turków, co miało bezpośredni wpływ na rozpoczęcie działań wojennych. W skład cesarstwa bizantyjskiego w tym okresie wchodził Konstantynopol (wraz z otaczającymi go, przybrzeżnymi obszarami), południowa Grecja i niektóre północne wyspy na Morzu Egejskim. Niewielkie posiałości państw krzyżowców w Grecji czy Bułgarii rozpadły się na mniejsze królestwa, które szybko znalazły się pod zwierzchnictwem tureckim. Podobny los spotkał słabe państwo Serbów, które rozpadło się wskutek uderzenia Osmanów w środek Bałkanów.