Autor stara się ukazać głębsze podłoże współczesnych polskich konfliktów, dostrzegając ich podstawę w samej koncepcji człowieka, ukształtowanej przez dwie tradycje - chrześcijańską i czerpiącą ze źródeł myśli oświecenia - liberalno-laicką. Oblicze tej drugiej zmienia się wyraźnie u schyłku XX wieku. Sprzeciw wobec chrześcijaństwa przybiera postać już nie agnostycznego racjonalizmu, lecz szuka formy para religijnej, bardziej odpowiadającej frustracjom społeczeństwa postindustrialnego. Istota konfliktu pozostaje jednak taka sama: atakuje się bowiem podstawowe dla naszej kultury przekonania o człowieku. Jackowski przytacza nieznane polskiemu czytelnikowi fakty dotyczące upowszechniania się w świecie zachodnim zjawisk, takich jak eutanazja, eksperymenty genetyczne, pokazuje praktyczne skutki niedawnej rewolucji seksualnej [Rafał Matyja].