W drugiej połowie 1944 r. oddziały sowiecko-rumuńskie osiągnęły Wielką Nizinę Węgierską. Zgodnie z dalszymi planami chciały okrążyć broniące się w Północnym Siedmiogrodzie i Karpatach siły niemiecko-węgierskie. W tym celu 6 października 1944 roku ruszyła tak zwana „zaczepna operacja debreczyńska”. W tym samym czasie, siły niemiecko-węgierskie także planowały ograniczoną ofensywę w kierunku południowo-wschodnim. Siły skoncentrowane w tym celu starły się na węgierskich nizinach z atakującymi wojskami sowieckimi i rumuńskimi. W tak rozpoczętej bitwie obie strony konfliktu oczekiwały sukcesów głównie od jednostek wyposażonych w pojazdy pancerne.
Autor w oparciu o źródła archiwalne, dostępną literaturę i wiarygodne wspomnienia uczestników walk, przedstawia sytuację obu walczących stron, jednostki biorące udział w walkach, plany ich użycia, uzbrojenie i struktury organizacyjne. Siłą tej książki jest nie tylko niezwykle szczegółowy opis wydarzeń na froncie, lecz także ich dogłębna analiza.
Wydarzenia na Węgrzech jesienią 1944 r. – stosunkowo słabo znane polskiemu czytelnikowi – są ciekawym przykładem bitwy obronnej, z którym warto się zapoznać. Tym bardziej, że można snuć – dość odległe co prawda – analogie do wcześniejszych o kilka miesięcy działań sowieckich i niemieckich sił pancernych na przedpolach Warszawy.