Biograficzne uczenie się osób z nabytym stygmatem

Wyraźnym novum w książce jest koncentracja uwagi badawczej na osobach dorosłych, ktore nabyły niepełnosprawność stosunkowo poźno. Znajdują się one więc w sytuacji „podwojnej tożsamości”, gdzie nabycie niepełnosprawności stanowi rodzaj punktu zwrotnego, cezury między tym, co było „przed”, a tym, co było „po” nabyciu niepełnosprawności. Wgląd w doświadczenia z obu tych okresow pozwala na nowo odkryć własną wizję siebie, świata i swojego w nim miejsca oraz kwestionować fakt „sprawności” jako należny i dany raz na zawsze (...).