Bezpieczne kłamstwa

Po przeczytaniu połowy "Bezpiecznych kłamstw" byłam znudzona i gotowa wystawić ocenę:przeciętna. Wprawdzie nie jest to typowa,ckliwa obyczajówka ale też nie jest zaskakująca ani wyjątkowa.
Postępowanie bohaterek,w pewnych momentach było dla mnie niezrozumiałe,irytujące i zmuszałam się do dalszego czytania. Ostatecznie wystawiłam ocenę dobrą ale to zasługa okładki a nie zajmującej fabuły.
Pani Meyers w "Bezpiecznych kłamstwach" opisuje kilka problemów,dotyczących rodzicielstwa i związków małżeńskich oraz zdrad. Tematyka ciekawa ale została ona zdominowana przez nużący styl pisania.
Trzy wątki,trzy kobiety i jeden mężczyzna.Mężczyzna,który ,we własnym mniemaniu,wybiera mniejsze zło ale za jego decyzją,w moim odczuciu stoi po prostu tchórzostwo.Nie polubiłam ani jego ani żadnej z bohaterek.
Cała historia powinna aż buzować od uczuć a ja odniosłam wrażenie,że w książce pani Meyers nie ma życia.
Spokojna,usypiająca wręcz narracja sprawia,że nie sposób się zaangażować emocjonalnie.
Przy opisywaniu dramatów rodzinnych,bardzo łatwo jest wpaść w kiczowaty,ckliwy styl i trudno jest odnaleźć,przysłowiowy złoty środek.
Trudno ale innym autorkom się udaje.
To własnie są moje główne zarzuty,za mało życia,za dużo banału.Szkoda...