Barłomiej Strobel : malarz epoki wojny trzydziestoletniej. T. 1

Książka jest próbą nowego spojrzenia na dorobek artysty będącego jednym z najważniejszych malarzy XVII wieku na Śląsku i w Polsce. W odróżnieniu od poprzedniej monografii z 1957 r., autor analizuje jego twórczość szerzej, w kontekście sztuki europejskiej, podkreślając zwłaszcza powiązania malarza z ciągle słabo w naszym kraju znanym wspaniałym środowiskiem artystycznym Pragi epoki cesarza Rudolfa II (ok. 1600 r.). Szczegółowej analizie dzieł pod kątem formalnym towarzyszą ich interpretacje ikonograficzne, wskazujące jednoznacznie na rangę intelektualną twórcy, serwitora dwóch cesarzy niemieckich i króla Władysława IV oraz przyjaciela Martina Opitza, czołowego poety środkowoeuropejskiego przełomu renesansu i baroku. Praca, oparta na wynikach rzetelnej kwerendy archiwalnej w wielu ośrodkach krajowych i zagranicznych oraz bardzo obszernej literaturze, wzbogaca też wiedzę na temat mistrza o szereg nowo ujawnionych jego dzieł, a także dotyczących go dokumentów. Drobiazgowa inwentaryzacja dorobku Strobla stanowi przedmiot osobnego tomu katalogowego publikacji, tworząc wraz z dołączonymi ilustracjami źródło szybkiej informacji o twórczości artysty.