Uszkodzenie własnego ciała, bardziej może niż jakiekolwiek inne ludzkie działanie, mówi o rozpaczy, udręce i bólu. Akt zadawania sobie ran komunikuje w sposób dosłowny obecność czegoś niemożliwego do zniesienia i nie dającego się wyrazić w normalny sposób. Autorki pragną, aby książka ta złagodziła poczucie bezradności, definiują problem autoagresji, analizują indywidualne i społeczne podstawy tego zjawiska oraz podają wskazówki postępowania w pracy z pacjentem.