Aurelian, rzymski cesarz-reformator, i królowa Palmyry Zenobia reprezentowali przeciwstawne opcje polityczne: on dążył do zachowania i umocnienia jedności państwa, ona pragnęła uzyskać autonomie w ramach Imperium Romanum. Ich konflikt musiał doprowadzic do zbrojnego rozstrzygnięcia. Scenerią tych dramatycznych wydarzeń jest cesarstwo rzymskie III w. n.e. i Palmyra, egzotyczne i bajecznie bogate miasto-państwo na Pustyni Syryjskiej. Zenobia (Septimia Zenobia lub Xenobia) - żona króla Palmyry - Septimiusa Odenathusa. Po jego śmierci w 267 r. rządziła w imieniu swojego małoletniego syna Wabalata.