Książka Antropologia. Jedna dyscyplina, cztery tradycje... proponuje pierwsze tak obszerne wprowadzenie do historii czterech znaczących tradycji antropologicznych – brytyjskiej, niemieckiej, francuskiej i amerykańskiej. Jest plonem wykładów wygłoszonych przez wybitnych antropologów, Fredrika Bartha, Andre Gingricha, Roberta Parkina i Sydel Silverman, z okazji otwarcia Instytutu Antropologii Społecznej im. Maxa Plancka w Halle (Niemcy). Autorzy nie tylko odtwarzają rozwój każdej z tych tradycji, ale również rozpatrują oddziaływania między nimi i oceniają ich przyszły potencjał.
Zmierzając od Edwarda Burnetta Tylora przez całą historię rozwoju nowoczesnych badań terenowych, Barth ujawnia tendencje represywne, które aż do końca lat 60. nie pozwalały Brytyjczykom na rozwinięcie różnorodnych praktyk antropologicznych.
Gingrich przedstawia z kolei rozwój antropologii w Niemczech, zwracając szczególną uwagę sytuacji tej dyscypliny w okresie nazistowskim, której poświęcono do tej pory zadziwiająco niewiele uwagi.
Parkin omawia tradycję francuską, a w szczególności, znamienne dla niej, oddzielenie teorii i praktyki etnograficznej.
W ostatniej części Silverman zajmuje się wpływem Boasa na proces kształtowania się amerykańskiej antropologii i przedstawia w zarysie rozwój dyscypliny po drugiej wojnie światowej oraz „linie podziału” i perspektywy rozwoju współczesnej antropologii w Stanach Zjednoczonych.
Zmierzając od Edwarda Burnetta Tylora przez całą historię rozwoju nowoczesnych badań terenowych, Barth ujawnia tendencje represywne, które aż do końca lat 60. nie pozwalały Brytyjczykom na rozwinięcie różnorodnych praktyk antropologicznych.
Gingrich przedstawia z kolei rozwój antropologii w Niemczech, zwracając szczególną uwagę sytuacji tej dyscypliny w okresie nazistowskim, której poświęcono do tej pory zadziwiająco niewiele uwagi.
Parkin omawia tradycję francuską, a w szczególności, znamienne dla niej, oddzielenie teorii i praktyki etnograficznej.
W ostatniej części Silverman zajmuje się wpływem Boasa na proces kształtowania się amerykańskiej antropologii i przedstawia w zarysie rozwój dyscypliny po drugiej wojnie światowej oraz „linie podziału” i perspektywy rozwoju współczesnej antropologii w Stanach Zjednoczonych.