Dzieło stanowi doskonały przykład trafności starodawnej konstatacji habent sua fata libelli. Druk tego wydawnictwa źródłowego, zawierającego materiały zebrane i przygotowane do edycji w międzywojennym Wilnie przez prof. Henryka Łowmiańskiego przy współudziale Jego małżonki dr Marii Łowmiańskiej i prof. Stanisława Kościałkowskiego, został przerwany w 1939 roku z powodu wybuchu wojny. Z zaplanowanych dwóch tomów został wydrukowany tom pierwszy i znaczna część drugiego. Zachowało się niewiele egzemplarzy: bez oprawy, karty tytułowej, wstępu i indeksów. Posiadają je niektóre biblioteki w Polsce oraz w Wilnie.