Bogusław Schaeffer — jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskich, teoretyk muzyki i autor rozpraw o sztuce, napisał też ponad czterdzieści utworów scenicznych. Kilka z nich to rozbudowane dramaty idei, ponad połowa to komedie o błyskotliwych dialogach, resztę autor sam określał mianem tekstów dla teatru, scenariuszy dla aktorów, partytur scenicznych. Pośród tego bogactwa form najcenniejszą grupę stanowią, w przekonaniu redaktora niniejszego wyboru, te dzieła, których tematem i materią jest sam teatr. Programowo stroniące od aktualnej tematyki społeczno-politycznej, skoncentrowane na języku, budowane na zasadach kompozycji muzycznej, a zarazem bliskie sztuce performansu happeningu, dramaty Schaeffera wydają się ponowoczesną kontynuacją zapomnianych już nieco ambicji awangardy artystycznej minionego stulecia.