Opinia na temat książki Psy gończe

✨Psy gończe - Joanna Ufnalska✨
☕ Joanna Ufnalska swoją debiutancką powieścią, zaprasza nas do powojennej Łodzi. Miasta, które się odradza. Gdzie na ulicach widać brud, biedę, strach i zgliszcza, a za rogiem dorożki, dżentelmeni i fabryki. Tutaj duży plus dla Autorki za świetne przedstawienie tego klimatu. Miałam wrażenie, że spaceruję tymi uliczkami i wszystko jest dla mnie takie namacalne.
📚 Poznajemy pracę tamtejszego urzędu śledczego i jej głównego bohatera czyli Jakuba. Muszę przyznać, że bardzo ta postać przypadła mi go gustu. Można by zarzucić, że jest trochę nudny i nijaki. Ale ja po tych wszystkich kryminałach z policjantem alkoholikiem już mam trochę tego przesyt. Dlatego dla mnie na duży plus właśnie taki zwyczajny, spokojny, robiący swoje śledczy. Dodatkowo mocno urokliwie zostało przedstawione jego małżeństwo z Zosią. Ta relacja mnie totalnie rozczuliła.
☕"Psy gończe" to kryminał retro. Autorka włożyła w research mega dużo pracy. To widać i ja to doceniam! No bo jak napisać o pracy śledczego czy żydowskiego lekarza sądowego, nie mając pojęcia o technikach, które były stosowane w latach 20 ubiegłego wieku? Co zrobić z pobranymi odciskami palców, których nie ma z czym porównać ? Jak zbadać próbki pobrane na miejscu zbrodni? Świetnie zostało to przedstawione.
📚 Sama sprawa kryminalna, która była zlepkiem kilku wątków, została napisana bardzo dobrze. Nie było momentu nudy czy przegadanych stron. Jedynie do czego mogę się przyczepić to zastosowany motyw z przeskakiwaniem w fabule. Miałam motyw zwątpienia czy nadążam ale finalnie dałam radę ogarnąć sytuację 😊
☕ "Psy gończe" to zdecydowanie udany debiut. Fajny, lekki kryminał, ze świetnie wykreowanymi postaciami, który czyta się z dużą przyjemnością. Dodając do tego smaczek w postaci osadzenia fabuły w 1922 r. wychodzi nam naprawdę powieść warta uwagi!
📚 I na koniec moja osobista uwaga. Liczę, że ta książka to początek serii. Bo naprawdę miło by było powrócić do tych bohaterów i powojennej Łodzi.