Dzieje Skępego wraz z istniejącym tam klasztorem bernardynów niezwykle twórczo wpisane są w losy Polski i Polaków. Zakonnicy w brązowych habitach osiedlili się tutaj w 1498 roku dzięki późniejszemu biskupowi chełmskiemu Mikołajowi Kościeleckiemu. Jednym z pierwszych przełożonych klasztoru był bł. Władysław z Gielniowa, patron Warszawy. Od początku roztaczali w Skępem opiekę nad sanktuarium Matki Bożej – Pani Mazowsza, Ziemi Dobrzyńskiej i Kujaw. Podjęta przez bernardynów uboga posługa, w duchu św. Franciszka z Asyżu – średniowiecznego Biedaczyny – trwała owocnie do carskiej kasaty w 1864 roku. Ponownie została podjęta w 1933 roku, dzięki przychylności biskupa płockiego Antoniego Nowowiejskiego. Po raz kolejny bernardyni przymusowo opuścili klasztor w czasie drugiej wojny światowej, aby rozpocząć pracę duszpasterską w 1945 roku, która owocnie trwa do dzisiaj. Skępe stanowiło wyjątkowe miejsce wielu znaczących wydarzeń kościelnych i patriotycznych. Jedną z nich była koronacja cudownej figury Matki Bożej Skępskiej koroną papieską 18 maja 1755 roku przez biskupa chełmińskiego Fabiana Pląskowskiego. W tym roku przeżywamy 260. rocznicę tego wydarzenia, które pięknie się wpisuje w ogłoszony przez Papieża Franciszka Rok Życia Konsekrowanego. To spotkanie się w Skępem rzeczywistości narodowych, kulturalnych i religijnych wywarło niezatarte piętno na miejscowość i okolicę, i dziś przyczynia się do jego dalszego rozwoju.