konkurs

Szelest szczura grzebiącego w śmieciach zagłuszył oklaski deszczu. Chłód zmroku przeszywał dogłębnie. Grzechy dnia powszedniego topiły się w resztkach sumienia.

Jednak istniało zbawienie które boleśnie paliło w kieszeni.. Potrzeba samotności. Ten zaszczany zaułek mienił się przedmurzem raju.

Tłusta kupa wbiła się w bieżnik buta.

Skulony drżałem bardziej z wyrzutów, rozpaczy, niż zimna

Wreszcie. W ręce błysnęła iskrą nadziei strzykawki igła.

Sekundy chwila.. oddalała spełnienie..

Ciecz rozpływała się po żyłach..
Powieki zasnuła mgła zapomnienia..
Oddech boga drapał po piętach.

Grzechy poszły w zapomnienie.. a pokuta dokonana..

Łomem próbowałem odkuć powieki. Otwarły się z piskiem.

Spotkałem siebie leżącego w odpadkach teraźniejszości. Odchodząc czułem smród piekła dnia codziennego..