Konkurs z Zinamon.pl: Pozycje obowiązkowe!

Książek, które po prostu trzeba przeczytać, jest tak wiele. iż wybrać tylko tę jedną, jedyną, jest niezwykle trudno. Każda książka jest bowiem inna, niesie sobą inne przesłania, wartości, emocje, a i dla każdego czytelnika będą one inne, niepowtarzalne.

Po długim namyśle zdecydowałam się wskazać książkę, która w jakiś sposób odmieniła moje spojrzenie na otaczający mnie świat, na to w jakim kraju i miejscu na Ziemi żyję, jacy ludzie mnie otaczają i jak mało ważne są tzw. "kłopoty życia codziennego". Książką tą jest wspaniały reportaż Jacka Hugo Badera - "Dzienniki kołymskie".

Książka ta jest opisem wyprawy do jednego z najbardziej tragicznych i krwawych miejsc na świecie - Kołymie, które to pochłonęło życie ponad 6 milionów więźniów przymusowych obozów pracy. Można zatem w pełni uzasadnienie stwierdzić, iż było to, a po części zawsze będzie, swoiste piekło na Ziemi.

Książka Badera pokazuje jednak również drugie oblicze tamtej krainy - współczesne, choć również nie pozbawione tragizmu. Ludzkie dramaty, te wynikające z krwawej przeszłości, jak i beznadziejnej teraźniejszości, są jednym z najbardziej poruszających i zarazem fascynujących wątków owej książki. Uzmysławiają, iż świat potrafi być naprawdę "dziwny" i bardzo trudny do ogarnięcia rozumem. To, co czasami wydaje się nam niesprawiedliwe, przytłaczające i smutne, w konfrontacji z opisanym przez autora "tamtym światem", staje się ważkie, mało istotne, wręcz nieważne. To chyba jeden z największych atutów książki, mianowicie to, iż jej lektura zmienia obraz postrzegania Naszego życia, naszej Polski.

(jako ewentualną nagrodę wybrałabym książkę "Morfina")

Bardzo trudno mi wybrać ulubioną książkę, gdyż jest ich mnóstwo wartych przeczytania. Kazać mi wybrać ulubioną powieść, to tak samo jaby matce kazać wybrać ulubione dziecko. Za każdym razem, kiedy przeczytam książkę stwierdzam ,,To jest najlepsza ksiażka jaką czytałam''. Oczywiście zdarzają się przypadki kiedy lektura mi się nie spodoba, ale na ogół każda ma w sobie coś wyjątkowego.

Po długich rozmyślaniach stwierdziłam, że książka Stephani Myer (nie, tu nie chodzi o ten słynny ,,Zmierzch'') pt. ,,Intruz'' jest warta polecenia. A dlaczego?
Lektura ta opowiada o przyszłości. Nasz świat został opanowany przez niewidzialnych wrogów, które nazywają się Dusze. Najeźdźcy przejeli ludzie ciała i wiodą w nich normalne życie.
Główną bohaterką książki jest Melanie - jedna z ostatnich wolych istot na świecie. Niestey kiedy wpada w ręce wroga do jej ciała zostaje wszepiona Dusza o imieniu Wagabunda.Kiedy dziewczyna podsuwa Duszy coraz to nowe wspomnienia uchochanego - Jareda i innych, Wagabunda nie może oddzielić swoich właśnych uczuć od pragnień swojego żywiciela. W krótce Melanie i Wagabunda stają się sojuszniczkami i wyruszają na poszukiwanie ludzi, którch obie kochają..

Uważam, że tą książkę można polecić każdemu - i dorosłemu, i nastolatkowi, gdyż ukazuje potęgę miłości i istote człowieczeństwa. Autorka po mistrzowsku snuje opowieść i tworzy niestuzinkowych bohaterów. Powieść pokazuje nam jak ważna w życiu jest wolność. Nie przestałam o niej myśleć, nawet po skończeniu czytania.

Jako ewentualną nagrode wybieram trylogie ,,Igrzyska śmierci''
http://www.zinamon.pl/ksiazka/Collins-Suzanne/Trylogia-Igrzyska-smierci,56018201350KS

Jeśli nie można trylogii to ,,Życie Pi''.
http://www.zinamon.pl/ksiazka/Martel-Yann/Zycie-Pi,59977301622KS

Na moich półkach, za stertą nowych, czekających na swoją kolej książek, schowana jest ta jedna ukochana. Choć wydana w trzech tomach, zdążyła się już podzielić na dwadzieścia części, bo niestety nawet najlepszy klej nie jest w stanie utrzymać starej już okładki i ciągle wertowanych kartek. Kiedy inne dzieci poznawały Lucy Maud Montgomery od "Ani z Zielonego Wzgórza", ja nie umiałam się do niej przełamać. I kiedyś, gdy leżałam chora i znudzona, mama wyciągnęła inną powieść autorki - "Emilkę ze Srebrnego Nowiu". I była to pierwsza powieść w moim życiu, w której się zakochałam. I już choroba nie miała znaczenia, nad "Emilką" potrafiłam siedzieć do 4 nad ranem, żeby tylko dowiedzieć się, co się wydarzy dalej.

Dziś wciąż uwielbiam do niej wracać. I uważam, że jest to idealna powieść, nie tylko dla młodej dziewczyny, ale także dorosłej kobiety. Niezwykła historia przyjaźni, więzi rodzinnych, pełna przygód, drobnych złośliwości i wielkich uczynków. Nauka o tym, jak ważne jest podążanie za własnymi marzeniami. A jednocześnie przestroga pokazująca, jak niewiele trzeba, żeby zniszczyć czyjeś szczęście.

Dziś "Emilkę" znam na pamięć. Jest to dla mnie odskocznia zawsze wtedy, gdy jest mi źle, kiedy muszę się nad czymś poważnie zastanowić lub gdy po prostu potrzebuję powrócić do ukochanej bohaterki, żeby sprawdzić co nowego tym razem uda mi się odkryć w jej przygodach. I choć dziś na moim biurku piętrzą się stosy innych nieprzeczytanych pozycji, kiedy poczuję potrzebę powrotu do Srebrnego Nowiu, żadna inna lektura nie ma znaczenia.

(Jako ewentualną nagrodę, chciałabym otrzymać "Wielki Gatsby" Scotta F. Fitzgeralda)

Gdy tylko zobaczyłam ten konkurs wiedziałam, że musze opisać wam książkę Johna Marsdena pt. "Jutro". Już od pierwszej strony wiedziałam, że to będzie hit. Nie można się od niej oderwać. Są książki dla dzieci, dla młodzieży, dla dorosłych, ale ta jest dla wszystkich. Czytam już ostatnią część z wszystkich siedmiu ,dlatego staram się nią rozkoszować i rozsmakować się w niej. Czytam ją najwolniej jak się tylko da ( choć wiadomo, że jest to ciężkie zważywszy na to, iż to kompletny bestseller).
Mam nadzieję, że już szukacie jej w internecie lub po bibliotekach internetowych, a jeżeli nie to spróbuje was jeszcze przekonać. Cała fabuła dzieje się w Australii w Wirrawee. Siódemka przyjaciół wyrusza w podróż do pobliskich gór, gdzie mają zamiar zejść do Piekła. Jest to dolina otoczona skalistymi i urywistymi skałami, gdzie nikt nigdy nie dotarł oprócz pustelnika. Po długiej i męczącej wyprawie nastolatkowie dostają się na dół i rozpalają ognisko oraz imprezują. Niestety po powrocie nie zastają nikogo żywego..
Napisałam sam początek w wielkim skrócie. Musicie sięgnąć po tę książkę
, gdyż ją pochłonełam, pożarłam i dlatego bardzo mi zależy abyście również wy przeczytali tę fascynującą opowieść.

Jako ewentualną nagrodę wybieram książkę "Dowód" Eben Alexander

Tak jak każdy mól książkowy, mam wiele książek, które zapadły mi w pamięć. Jedne cenię za ciekawą fabułę, inne za to, że skłaniają do refleksji. Jeżeli miałabym wybrać książkę, którą powinien przeczytać każdy, a która znajduje się na liście moich ulubionych, z pewnością byłaby to "Aż gniew twój przeminie" Asy Larsson. Uważam, że to książka, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Skandynawskie kryminały są pod tym względem naprawdę wyjątkowe. Tego nikt nie podważy, to jest niezaprzeczalne. Przyciągają zarówno nastolatków jak i osoby w starszym wieku. Zawierają wszystko, co niezbędne od A aż do Z:

A jak ambitni autorzy;
B jak bohaterowie, którzy zostali świetnie skonstruowani, których kochamy albo nienawidzimy;
C jak ciekawe, zaskakujące zwroty akcji;
D jak detektyw, komisarz lub inny funkcjonariusz, który chce odkryć prawdę;
E jak enigmatyczne zdarzenia i chwile;
F jak fatum ścigające konkretną osobę czy rodzinę;
G jak genialne dialogi;
H jak humorystyczne elementy wplecione w kryminalną historię;
I jak inteligencja oraz zdeterminowanie poszukiwaczy prawdy;
J jak język, którym sprawnie posługują się autorzy – strony pochłaniamy błyskawicznie;
K jak klimat skandynawski, czyli – historie w kryminałach, tak jak temperatury w Skandynawii – mrożą krew w żyłach;
L jak latające odpowiedzi na pytania;
Ł jak łączenie faktów;
M jak morderstwo, od którego zwykle historia dopiero się zaczyna;
N jak narracja, sposób jej prowadzenia;
O jak ostatnia strona wraz z przeczytaniem której śledztwo zostaje zakończone;
P jak podejrzani, których jest pełno;
R jak realistyczne, czasem bardzo brutalne opisy, które wprowadzają czytelnika w świat zbrodni;
S jak szalone próby odkrycia prawdy, wskazania przestępcy;
T jak tajemnica, którą chcesz poznać, której staniesz się częścią;
U jak umiejscowienie przeczytanej historii w Twojej pamięci na zawsze;
W jak wciągająca fabuła;
Yyy... To już wszystko? Nie. Zapomniałam o najważniejszym...
Z jak zagadka, którą chcesz rozwiązać.

Jako ewentualną nagrodę, chciałabym otrzymać "Wyznaję" Jaume Cabre.

Pozycja obowiązkowa? uff - lista jest tak długa, że chyba brakłoby miejsca :)
Ale jedną z takich o których myślałam ostatnio jest "Regulamin tłoczni win" Irvinga.
Nie trzeba chyba reklamować stylu pisania Irvinga - czyta się jak większość jego książek bardzo lekko - choć sama tematyka bynajmniej lekką nie jest. Wielowątkowe spojrzenie na problem aborcji - ciągle żywe i aktualne mimo upływu lat. To swoistego rodzaju manifest kobiecości i feminizmu. Mało tego, Irving zajmuje się tu nie tylko aborcją ale także i sierotami - tymi dziećmi, o których rzadko się mówi, bo czasem łatwiej i bardziej medialnie jest bronić zarodków niż dzieci.
O wartości tej książki świadczy moim zdanie to, że po jej odłożeniu musimy usiąść i pomyśleć i za każdym razem kiedy widzimy okładkę musimy pomyśleć znów.
Miejscami zabawna, miejscami wzruszająca, smutna, ale zdecydowanie wywołująca emocje i nawał myśli - lektura obowiązkowa dla wszystkich: przeciwników i zwolenników aborcji, a także dla tych, którym wydaje się że wiedzą wszystko na ten temat..
Książka, która poza lekkim piórem tematycznie niewiele ma wspólnego z innymi książkami autora - dla mnie (i sądzę, że dla wielu także) jego najlepsza pozycja!
To nie lekka powieść, ale czyta się bardzo dobrze - no i to smaczne opasłe tomisko :)
Polecam serdecznie - jedna z tych pozycji, które zapamiętuje się do końca życia!


PS: Jako ewentualną nagrodę wybieram "Powstanie '44" Davisa, lub w drugiej kolejności "Poczet królowych polskich" Szczygielskiego

Nie istnieje w moim pojęciu takie zjawisko, jak lektura obowiązkowa książki, ponieważ to wyklucza samą przyjemność czytania. Kiedy ktoś poleca ci pewien rodzaj literatury, niesamowity i cudowny - jego zdaniem - czytając możesz czuć się zobligowany do powiedzenia " O, miałeś rację, świetna!" - co może odebrać nam przyjemność swobodnego wyboru lektury, ale skoro się upieracie....
Polecam Stephena Kinga " Historia Lisey". W niej mieści się cały, skondensowany do kilkuset stron majstersztyk Kinga, cały jego dotychczasowy dorobek literacki, doświadczenia, błędy przez niego popełnione podczas pisania, sukcesy rozwinięte w nowej formie i nowe zjawiska są tu idealnie zgrane z sobą. Najbardziej romantyczna i jednocześnie schizofreniczna historia miłosna, jaką udało się pisarzowi to tej pory wymyślić tworzy cały klimat, idealnie Kingowski. Dla tych, którzy nie czytali go nigdy, polecam. Będziecie mieć Stefanka w pigułce.

A jako ewentualną nagrodę poproszę o biografię Heleny Rubinstein.

Podejrzewam, że jak większość zarejestrowanych tu czytelników miałabym szalony problem z wybraniem jednej jedynej książki - nie tylko mojej ukochanej, ale i tej uniwersalnej godnej polecenia dla każdego. Tak samo jest i ze mną. Mogłabym bowiem sięgnąć po serię Harry'ego Pottera odwołując się do swojego wewnętrznego dziecka, które pewnie każdy z nas ma w sobie w mniejszym lub większym stopniu. Mogłabym powołać się na genialnego Tolkiena i spróbować choć w namiastce wytłumaczyć, jak fascynujący jest jego świat stworzony na potrzeby "Władcy pierścieni". Mogłabym też nieco infantylnie, choć naprawdę wciąż w to wierząc, przekonywać każdego, że optymizm "Ani z Zielonego Wzgórza" jest absolutnie zaraźliwy, a charakter Daimona Freya z "Siewcy Wiatrów" nieodparcie zniewalający. I choć wymienione pozycje naprawdę są jednymi z moich ukochanych książek, nie na taką odpowiedź się zdecydowałam.

Ostatnio przyjechałam do rodzinnego domu i w małej komórce (co prawda nie pod schodami), znalazłam pudło z moimi skarbami z okresu, kiedy byłam nastolatką. Wśród wielu zgromadzonych bezwartościowych szpargałów znalazłam między innymi segregator z materiałami na temat "Ogniem i mieczem". Te oczywiście dotyczyły filmu i aktorów, ale przypomniały mi, jaką wspaniałą przygodą była dla mnie Sienkiewiczowska "Trylogia". I tak, to książka, którą w tym miejscu chciałabym zarekomendować każdemu. Zwłaszcza każdemu Polakowi. Napisana z rozmachem, skrząca się humorem i trzymająca w napięciu. Dla mnie po dziś dzień Sienkiewicz jest literackim niedościgłym geniuszem i nigdy nie przestanę żałować, iż nie napisał czegoś więcej. Jeszcze więcej, bo dobrego nigdy za wiele. Co znajdziemy w "Trylogii"? Polskę - piękną, rozległą, może okaleczoną wojnami i egoizmem szlachty, ale wciąż walczącą. Nie poddającą się. Patriotyzm, który, patrząc na dzisiejszą scenę polityczną, jest w obecnych czasach pojęciem zupełnie abstrakcyjnym. Znajdziemy kawał historii, której nikt już nie chce się ani innych uczyć. Ale przede wszystkim znajdziemy tu też wspaniałą rozrywkę, dowcipne dialogi, wartką akcję i niebanalne postaci. Zagłoba! Jak można go nie kochać?! Wątki romantyczne i przygodowe. Wszystko, po prostu wszystko, co składa się na niezapomnianą przygodę z literaturą. Polecam z całego serca, bo naprawdę warto, choć wiem, że mój wybór wyda się wielu kontrowersyjny.

A jako ewentualną nagrodę wybrałam "Atlas chmur" Mitchell David

Hmmmm.... W pierwszej chwili pomyślałam o "Dzieciach z Bullerbyn" bo to moja pierwsza ukochana książka do której wracałam kilkakrotnie, ale potem stwierdziłam, że może mężczyznom taki wybór nie przypadłby do gustu i pozycją którą powinni przeczytać wszyscy będzie z mojej strony "Męska sprawa" Marka Kędzierskiego pomimo iż jestem kobietą ;) jest to naprawdę fenomenalna książka akcji! Splot wydarzeń wpływających na życie bohaterów jest wprost nieprawdopodobny, a zdolności jakie przyswoił sobie główny bohater Adam - Polak komandos sprawiają wrażenie niesamowitych i wręcz niemożliwych, bo czy jakiś inny bohater potrafi się TAK walczyć i wychodzić cało z TAKICH opresji? A dla kobiet znajdzie się nie rozdmuchiwany wątek miłosny. Poza tym Adaś potrafi być czarujący i szarmancki ;) polecam naprawdę gorąco wszystkim! :)

Na ewentualną nagrodę wybieram "Maga" Johna Fowlesa

Jedyną książką godną polecenia (jeśli oczywiście ma być to jedna książka, a nie np. trylogia) jest to oczywiście "Mały Książę" - Antoine de Saint-Exupéry. Jest to książeczka, której raczej nie muszę szeroko opisywać i napewno każdy o niej słyszał.
Powiem tylko, że jest na tyle niesamowita ta pozycja że mogą ją czytać ci mali, średni, duzi. Po prostu ludzie w różnym wieku, a każdy inaczej ją odbierze. Ten mały powie, że to baśń o podróżach, średni iż to opowieść o miłości, duży dostrzeże w niej prawdy życia. Po prostu ile ludzi na ziemi, ilu ludzi w różnym wieku ją przeczyta dostrzeże inną opowieść. To jest właśnie w tej pozycji niesamowite i czyni ją ponadczasową.


Na ewentualną nagrode wybieram trylogie ,,Igrzyska śmierci'' Collins Suzanne
lub "Wyznaję" Jaume Cabre.

Zabawne ale książką którą według mnie każdy powinien przeczytać jest ta znajdująca się na liście dostępnych nagród. Czytałem tylko kilka książek, które rzeczywiście są naprawdę godne polecenia a "Zielona mila" Stephena Kinga jest jedną z nich. Dlaczego?
Była ona chyba pierwszą książką przy której naprawdę się wzruszyłem. Może nie tyle płakałem, co po prostu siedziałem z wielką gulą w gardle i, będąc jeszcze młodym chłopakiem, nie mogłem zrozumieć jak to jest, że dobro przegrywa. Trudno mi stwierdzać czy "Zielona mila" każdemu czytelnikowi otworzy oczy czy też zmieni choć trochę jego światopogląd. Wiem jednak, że na pewno skłoni go do przemyślenia pewnych spraw, bo nie można tak po prostu zapomnieć o niej po przeczytaniu. Ponadto niesie ona ze sobą porządną dawkę nie tylko wzruszających emocji. King z tej w zasadzie nieskomplikowanej fabuły potrafił wykrzesać tyle uczuć i skłaniających do refleksji przemyśleń, że ewidentnie jest dla mnie jedną z najlepszych powieści jakie miałem okazję przeczytać. I bez wahania mogą ją polecić innym, bo choć każdy człowiek inaczej postrzega daną książkę, to i tak będzie to wartościowa, godna poświęconego jej czasu lektura.

Na ewentualną nagrodę wybieram "Atlas chmur" Mitchella Davida lub jeśli nie była by dostępna to "Powstanie '44" Daviesa Normana.

Mam wiele książek, których za nic w świecie nikomu bym nie oddała, a w razie pożaru ratowałabym je jako pierwsze :). To m.in. wszystkie części Harry'ego Potter'a i moja mała kolekcja powieści Stephen'a King'a. Lecz jest jedna - wyjątkowa, którą czytałam już wielokrotnie i która jest moją ulubioną. To "Ps Kocham cię" Cecelii Ahern. Kilka lat temu pożyczyłam ją od koleżanki zaciekawiona opisem umieszczonym na okładce. Przeczytałam ją z zapartym tchem i łzami w oczach. Musiałam ją mieć. Gdy tylko zobaczyłam ją na półce w Biedronce porwałam bez zastanowienia i zaczęłam czytać już w kolejce do kasy. Uważam, że jest warta przeczytania, ponieważ opowiada o czymś, co może spotkać każdego z nas. Autorka podaje poniekąd sposób na poradzenie sobie ze stratą bliskiej osoby. Czy jest on możliwy i realny do wykonania zależy pewnie od wyobraźni danej osoby, ale taka historia to dobra forma pocieszenia. Powieść zaczyna się od śmierci głównego bohatera, który swojej żonie zostawił 12 listów, po jednym na każdy miesiąc - ze wskazówkami co ma robić. Dzięki temu dziewczyna czuje, że ukochany jest blisko niej i to pomaga przetrwać jej najcięższe chwile. Książka jest napisana w taki sposób, że łatwo wczuć się w przeżycia bohaterki i wraz z nią oczekiwać kolejnych listów. Kończy się happy endem, więc nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Nie zabrakło w niej humoru, czyta się szybko, ale trzeba uważać, bo bardzo wciąga :).

Jako ewentualną nagrodę wybrałam trylogię "Igrzysk śmierci" bądź "Zostań przy mnie" Harlan'a Coben'a.

.

Długo nad tym myślałam. Jak ogółowi, zbiorowisku ludzkiemu wszelakiego rodzaju, doświadczeń wszelakich, zaproponować jedną książkę? Czy śmiem? Zaczęłam poszukiwać wspólnego punktu, który nas łączy, wspólnej właściwości, poza oczywistymi: narodzinami i śmiercią. Nasunęła mi się wówczas refleksja, iż wszyscy byliśmy lub jesteśmy dziećmi…

Książka, którą polecam wszystkim, to „Dźwięki kolorów” J. Liao. Zamieszkuje ona od niedawna półkę mojego niespełna czteroletniego syna. Jest to historia nastolatki, która straciła wzrok. Paradoksalnie w tym momencie jej świat nabrał barw. Niewidoma kontempluje swój stan, wchodzi w ten nowy świat ukryta wewnątrz siebie i zaczyna komponować nowe rzeczywistości, bajkowe i niezwykłe, za przewodników obierając sobie pozostałe zmysły i własną wrażliwość. Jednocześnie mówi, co czuje: ogrom świata, niemoc, zagubienie. To się udziela — kilku słowy wyrażony stan ducha i umysłu. Rozmarzenie, natłok refleksji, czar po prostu, choć tekstu tak niewiele.

Dlaczego właśnie ta książka? Wszyscy czujemy się czasem pozbawieni jakiegoś zmysłu, który pomógłby nam się zorientować w zastałej rzeczywistości, dlatego układamy sobie swoją małą ojczyznę wewnętrzną, w której jest bezpiecznie i jasno. Odrzucamy nieznośny nieład i niesprawiedliwość świata, potrzebujemy ucieczki w nierzeczywistość lektury i fantazji. Jeśli to nie jest wystarczający argument, proszę pozwolić, że zacytuję słowa Wisławy Szymborskiej, które są mottem książki:

Wielkie to szczęście nie wiedzieć dokładnie,
na jakim świecie się żyje…


Jako ewentualną nagrodę chętnie przygarnęłabym "Wyznaję" Jaume Cabre.

Seria "Harry Potter" J.K. Rowling

Mój wybór może się wydawać oczywisty, mało ambitny. Są osoby, które uwielbiają czytać o przygodach młodego czarodzieja, lecz jest też taka grupa ludzi, którzy nie mogą znieść Pottera i całego szumu wokół niego. Jednak moim zdaniem każdy powinien zapoznać się z choć jednym tomem, aby wyrobić własne zdanie. Dla mnie seria Rowling ma smak dzieciństwa, wychowywałam się na "Harrym Potterze", od małego oglądałam filmy i kiedy tylko nauczyłam się czytać, sięgnęłam po książki. Były to moje pierwsze przeczytane lektury. Kiedy otwieram własny egzemplarz, czuję zapach, który towarzyszył mi tak naprawdę od zawsze. "Harry Potter" to seria o przyjaźni, miłości, a także o dorastaniu. Głównego bohatera poznajemy jako młodego chłopca, który z każdą częścią jest coraz starszy i bardziej doświadczony.

Może większość ludzi już zapoznała się z tą serią, lecz moim zdaniem zawsze powinna znajdować się na liście książek, które powinno się przeczytać. Harry wniósł wiele do współczesnej literatury, stał się przyjacielem dzieci, młodzieży i dorosłych, a przede wszystkim moim. Sprawił, że moje dzieciństwo było magiczne i nigdy nie zapomnę tych wspaniałych lat. Przyniósł mi wiele śmiechu i łez. "Harry'ego Pottera" będę polecać swoim dzieciom i wnukom... Każdy powinien odkryć magię, którą jest przepełniona każda strona powieści.

[Jako nagrodę chciałabym otrzymać "Atlas chmur"]

Co tu mówić? Moją ulubioną książką jest "Miasto kości" Cassandry Clare. Po przeczytaniu książki po raz pierwszy (zaznaczam, że to nie był jedyny raz), od razu poczułam pewien niedosyt. Chwilę musiałam się zastanowić, żeby zrozumieć, co mi się stało? I wreszcie odkryłam, że chcę więcej! Ta książka jest kwintesencją wszystkiego co kocham i czym się fascynuje w książkach. Obecna jest niesamowita fabuła, która sprawi, że będziesz miał nieprzespaną noc, bohaterowie, których po kilku stronach książki zaczynam kochać, wątek miłości, który sprawia, że z niecierpliwością czekam na pierwszy pocałunek i wątek fantastyczny, czyli podróż do świata magii i przygody. Co tu więcej pisać? Mam nadzieję, że można zobaczyć moją fascynację.

(Jako nagrodę chciałabym książkę Zostań przy mnie - Cobena)

Ta jedna, jedyna...
Jest jak kwiat. Rozkwita na Twoich oczach. Z wolna obnaża się przed Tobą, gubi delikatnie płatki i ukazuje sedno najistotniejszych problemów.
Jest jak człowiek. Decyduję za Ciebie kiedy masz płakać , śmiać się, bulwersować.Delektuję się Twoimi emocjami i spija je, karmiąc się nimi...
Gdybym miała wybrać ulubioną książkę i opisać ją w przejrzysty i zajmujący sposób, użyłabym właśnie takich słów jakie pojawiły się w akapicie powyżej. Ostatnio otrzymałam szansę przeczytania niesamowitej powieści autorstwa Johna Greena "Gwiazd Naszych Wina".
Historia ogłusza, uderza wręcz powala i strąca w przepaść rojeń umysłu.Walka z rakiem jest przeniesiona w zwykłą rzeczywistość. Bez przejaskrawień. Hajzel i Augustus nie chcą żyć pod parasolem "bonusu rakowego". Uwalniają się i traktują każdy dzień jako ten kolejny i następny...Nie skazują się na monotonność.Nie rysują wyraźnego końca.Dają nadzieję.
John Green słowem i myślą wynosi czytelnika ponad strefę niedoskonałości i ułomności świata.Czy każdy powinien przeczytać "Gwiazd Naszych Winę"? Tak. Czy każdy skorzysta z mojej rady? Tego nie wiem. Ale jestem pewna,że właśnie ta książka zasługuję na miano Platynowej Płyty wśród książkowych doskonałości moich zbiorów skromnych...

Czy wybierając "Paragraf 22" bądź "Ulissesa " wykazałabym się zachłannością? ;)
Bo poluję na nie już od kilku miesięcy. jeśli nie pierwsza to druga... błagam;)

Wprawdzie już od dawna nie jestem małą dziewczynką i nie czytam prawdziwych bajek, ale...za to bardzo często wracam do historii, które mają w sobie coś z tego na pozór zapomnianego gatunku. Bo w końcu czy prawdziwa historia może mieć w sobie więcej magii i nieprawdopodobnych zdarzeń? Otóż tak, może. I to nawet nie tak bardzo nieprawdopodobnych. A w końcu magia to coś co jest na wyciągnięcie ręki w naszej codzienności. Przekonałam się o tym czytając recenzję książki Aisling Juanjuan Shen pt. "Serce tygrysicy". Z pozoru zwykła historia o kobiecie urodzonej w biednej chińskiej wiosce. Niezwykle szczerze opisuje swoje życie i dzieciństwo spędzone na paletkach z ryżem i ciężką, katorżniczą pracę. Pisze o walce o lepszy los, o godność i szacunek. Nie zapomina wspomnieć o swoim bólu, który nie pozwala jej rozwinąć swoich skrzydeł i sprawia, że jej życie nie jest takie jakiego pragnie. Przedstawia trudy w zmaganiach o normalność i lepszy los oraz o to, by być kimś więcej niż tylko zwykłą „wieśniaczką”. Dlatego główna bohaterka, a zarazem autorka tego dzieła, bo jest to autobiografia nie jest zwyczajną dziewczyną. Za wszelką cenę chce udowodnić, że marzenia się spełniają. Mogą przeobrazić się w życie. Że każdy może osiągnąć to, co pragnie, a czasem jest to ukryte naprawdę głęboko. Wszystko jest możliwe. A walka jest czymś naprawdę pięknym. To nie są tylko dziecinne marzenia, ale gonitwa za nadzieją, która nie pozbawia wiary na jeszcze lepsze jutro, a może i dzisiaj. Młoda Chinka do bólu opisuje to co czuje, wspomina o aborcji, walce o wykształcenie i pozycję. Aż wreszcie przychodzi taki dzień w którym nareszcie znajduje się w wielkiej metropolii Bostonie. Myślę, że z pewnością w lekturze odnajdę inspirację do walki o swoje życie. Być może mój "American Dream" też pewnego dnia stanie się rzeczywistością a los odmieni się na zawsze. Marzę o zmianie swojego życia. Wypłynięcia na wody. Ale ciągle brakuje mi inspiracji. W takich historiach odnajduję to wszystko, co sprawia, że dystans się jakby zmniejsza, a droga jest mniej wyboista i krótsza…



PS: Ewentualnie wybieram książkę Jennifer Echols "Dziewczyna, która chciała zbyt wiele"

Każdy z nas ma swój ideał książki. Są jednak utwory niezastąpione, niosące ponadczasowe przesłanie. Dla mnie taką książką jest najsłynniejsza nowela szkockiego autora Roberta Louisa Stevensona „Niezwykły przypadek doktora Jekylla i Pana Hyde’a”. Nowela ta stała się podstawą wielu adaptacji teatralnych, radiowych i telewizyjnych. Postanowiłam sięgnąć po tę pozycję z ciekawości. Wielokrotnie słyszałam „Jekyll i Hyde”, jednak tak naprawdę nie wiedziałam skąd wzięło się to stwierdzenie. Zadowolona informacją, że nazwiska te pochodzą z książki ruszyłam na poszukiwania. Nie odnalazłam jej jednak w żadnej księgarni, bibliotece czy antykwariacie. Kiedy już udało mi się ją zdobyć chłonęłam stronę za stroną i nie doznałam rozczarowania.
Cały utwór przesiąknięty jest tajemnicą. Głównym bohaterem jest adwokat Utterson i to z jego perspektywy śledzimy akcję. Bohater pragnie odkryć sekret swojego przyjaciela doktora Jekylla. Napięcie towarzyszy aż do rozdziału „Pełna spowiedź Henryka Jekylla”, w którym to poznajemy całą prawdę o doktorze i jego drugim mrocznym obliczu. Szanowany lekarz wymyślił eliksir rozdzielający dobrą i złą naturę człowieka. Za dnia więc był doktorem Jekyllem, a wieczorami zmieniał się w okrutnego karła Edwarda Hyde'a. Z czasem jednak panowanie nad trudnym do ujarzmienia złem stało się niemożliwe. W obawie przed dwoistościa swojej natury popełnia samobójstwo. Postać Hyde'a budzi dreszcze i odrazę, jest uosobieniem pierwiastka zła drzemiącego w człowieku. Utwór ten jest traktowany jako portret psychopatologii i podwójnej osobowości. Ukazuje dwie natury człowieka: dobrą i złą. Uważam, że autor podejmuje ponadczasową tematykę, która z łatwością trafia do odbiorców. „Niezwykły przypadek doktora Jekylla i Pana Hyde'a” należy do klasyki. Jako ciekawostkę dodam, że pomysł na ten utwór pojawił się autorowi we śnie. Żona Stevensona miała krytyczny stosunek do noweli co spowodowało, że pisarz ją spalił. Później jednak napisał ją ponownie. Myślę, że warto poświęcić czas na tę lekturę.


Na ewentualną nagrodę prosiłabym "Życie Pi".

Dziękujemy wszystkim za udział w konkursie. Czas ogłosić listę zwycięzców.

Są nimi:
aannqq
molik14
lulumarquez
Nigrum

Po weekendzie skontaktujemy się ze zwycięzcami w sprawie wysyłki nagród.

Gratuluję!

Ooo, dziękuję :) Naprawdę cieszę się z wygranej.
Gratuluję Reszto! :)

Również dziękuję i gratuluję innym :)
Kontaktowaliście się już jakoś czy spokojnie czekać?: )

Cisza u mnie jak makiem zasiał...
pora wziąć sprawy we własne ręce :)

Ee, spokojnie :) Zaufanie do kanapy mam to i poczekać można :)

Więc czekamy:)

Przepraszam Was, sprawa troszkę się przedłuża, ale mam nadzieję, że dzisiaj uda się wszystko wyjaśnić z księgarnią Zinamon.pl.

Witam
czy ktos juz moze otrzymal ksiazke?

Ja również będę wdzięczny za odpowiedź, ponieważ wiem, że aannqq książki nie otrzymała, a księgarnia od momentu gdy poinformowała nas, że książki wysłała, milczy w tej sprawie.