Ewa Kopsik - polscy autorzy na kanapie

Co było podstawą napisania książki "Uciec przed cieniem"?

Czy uważa Pani, że obecnie mamy problem z ogólnie pojętym dostosowaniem się do otoczenia? Czy nad kierują nami stereotypy, przyzwyczajenia, nawyki a może wzorce wychowania?

1. Co najbardziej Pani lubi w swoich spotkaniach autorskich z fanami?
2. Kiedy i gdzie planuje Pani spotkanie autorskie.
3. Czy posiada Pani jakieś inne pasje prócz pisania książek?

Pani Ewa odpowiedziała na Wasze pytania, za co bardzo dziękujemy. Poniżej prezentuję cały wywiad.


Kasia9 Co było podstawą napisania książki "Uciec przed cieniem"?

Ewa Kopsik: Złożyło się na to wiele czynników, ale chyba przede wszystkim tęsknota za utraconym dzieciństwem, za krajem, stąd powracający motyw Jagniątkowa- malowniczej wsi położonej w Kotlinie Jeleniogórskiej. Oprócz tego fascynacja dziełami Junga, który trochę już odszedł w zapomnienie, a szkoda.

Tajemnica33 Czy uważa Pani, że obecnie mamy problem z ogólnie pojętym dostosowaniem się do otoczenia? Czy nad kierują nami stereotypy, przyzwyczajenia, nawyki a może wzorce wychowania?

Ewa Kopsik: Uważam, że tak, ale często nie uświadamiamy sobie potęgi przyzwyczajeń i wzorców, które naśladujemy. Próbujemy się od nich uwolnić, przełamać bariery, ale wtedy jesteśmy postrzegani jako odmieńcy, dopóki nowy wzorzec, który proponujemy, nie utrwali się na tyle, że będzie kolejnym wzorcem itd… Nie jest łatwo żyć z taką „łatką” inności, a człowiek wbrew pozorom nie chce się wyrożniać, chce pozostać w tłumie, bo tylko wtedy czuje się bezpieczny. Moim ulubionym filozofem jest Fromm. Proponuję przeczytać: „Ucieczkę od wolności”

agacia Czy podczas pisania książki ktoś z Pani najbliższych doradza?

Ewa Kopsik: Pomysły są moje, dyskutuję czasem o formie i lubię jak mi ktoś doradzi. Zanim zacznę pisać mam już gotowy projekt książki( fabularny) i nie łatwo mnie przekonać, żebym coś zmieniła, bo wtedy runie cała koncepcja. Chętnie dodaję proponowane szczegóły, ale tylko szczegóły

agacia Czy daje Pani czasem do oceny komuś swój pierwszy rozdział książki oczekując obiektywnej opinii??

Ewa Kopsik: Oczywiście, z tym,że nigdy nie piszę po kolei wszystkich rozdziałów. Pierwszy napisany rozdział może być ostatnim rozdziałem powieści. Mam dwie osoby, do których mam zaufanie, że feedback będzie obiektywny. Wszystkie oceny i sugestie są dla mnie bardzo ważne

agacia Czy posiada Pani jakieś inne pasje prócz pisania książek?

Ewa Kopsik: Tak. Może się wydać komuś dziwne, ale interesuje mnie astrofizyka i czytam wszystko, co mi wpadnie w ręce z tej dziedziny, oczywiście w wersji popularnonaukowej. Oprócz tego chętnie gram na gitarze, ale tylko ze słuchu,bez znajomości nut i od lat sobie obiecuję, że w końcu się ich nauczę.

agacia Co najbardziej Pani lubi w swoich spotkaniach autorskich z fanami?

Ewa Kopsik: Jeszcze nie miałam spotkań, ponieważ książka ukazała się pod koniec października. Najbardziej jednak cieszyłoby mnie, gdyby moi czytelnicy z uwagą przeczytali książkę i doszukali się w niej nie tylko warstwy fabularnej, ale jeszcze czegoś więcej.

agacia Kiedy i gdzie planuje Pani spotkanie autorskie.

Ewa Kopsik: Moja książka będzie omówiona w DKK Tarnów i wtedy może po nowym roku dojdzie do spotkania autorskiego. Przyznam jednak, że nie lubię występować przed dużą grupą osób, bo czuję się wtedy bardzo zagubiona. Zdecydowanie wolę kontakty na facebooku, są również miłe, a ja nie muszę się wypowiadać przed publicznością. Lęk ten został mi chyba jeszcze z czasów szkolnych, kiedy musiałam przed klasą wygłaszać referaty.

noi co teraz? ja chce dalej dyskutować z Panią Ewą :)

Hm... Myślę, że pytania możesz na pisać a my spróbujemy przekazać je autorce, jeśli odpisze to je tu umieścimy. :-)

hmmmm powiada Pani "łatka inności" to właśnie z niej wynika brak przystosowania i wyobcowania jeśli ktoś jest inny, jest be i feee. Wystarczy, że wierzy w innego Boga i już jest po wszystkiemu, pozamiatane, ale dlaczego My ludzie XXI w zgadzamy sie na to? Skąd w nas ten wrodzony brak tolerancji? wielu z nas używa słów jestem tolerancyjny, otwarty itd, a w gruncie rzeczy to tylko puste słowa. W moim otoczeniu mam sporo "wyzwolonych" znajomych? a co Pani o tym sądzi?

Tajemnica33 Masz szczęście. Autorka odpowiedziała na Twoje pytanie mam nadzieję, że odpowiedz jest satysfakcjonująca.

Ewa Kopsik:Młodzi ludzie mają szczególną łatwość "bycia wyzwolonym". Ta umiejętnośc maleje z wiekiem i człowiek się przystosowuje, świeci przkładem dla swoich dzieci, chce być unanym i poważanym obywatelem. Niektórzy buntują się dłużej, do końca życia, świadomi konsekwencji. Od początków istnienia pierwszych społecznośći, człowiek tworzył normy, które wszyscy członkowie wspólnoty musieli respektować. Mamy więc tę dziwną uległośc wobec wzorców i norm chyba jeszcze z epoki jaskiniowej.Co do naszej tolerancji- często pozostaje w sferze werbalnej, bo wypada być tolerancyjnym.

noi ja chcę dalej :)