Zofia Stępień-Bator, także Zofia Ratyńska – polska malarka, więźniarka niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.
Dzieciństwo i lata szkolne spędziła w Radomiu. W czasie okupacji włączyła się w działalność ruchu oporu i została łączniczką w podziemnej organizacji Szare Szeregi oraz kurierem w Związku Walki Zbrojnej. 16 października 1942 została aresztowana w swoim mieszkaniu w Radomiu za działalność konspiracyjną, a następnie przez cztery miesiące bito ją i przesłuchiwano na Gestapo w Radomiu, żądając wydania kolegów z organizacji. Nie zdradziła nikogo, wobec czego 3 marca 1943 została wywieziona do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymała numer obozowy 37255. 15 stycznia 1945 razem z tysiącami więźniów w marszu śmierci została wyprowadzona pieszo do obozu koncentracyjnego Ravensbrück oraz Neustadt-Glewe na terenie Niemiec. Po zakończeniu II wojny światowej wróciła do rodzinnego domu w Radomiu, gdzie czekała na nią matka i brat. Po wyjściu za mąż i urodzeniu syna przeprowadziła się do Krakowa, gdzie jej mąż dostał pracę.
Dzieciństwo i lata szkolne spędziła w Radomiu. W czasie okupacji włączyła się w działalność ruchu oporu i została łączniczką w podziemnej organizacji Szare Szeregi oraz kurierem w Związku Walki Zbrojnej. 16 października 1942 została aresztowana w swoim mieszkaniu w Radomiu za działalność konspiracyjną, a następnie przez cztery miesiące bito ją i przesłuchiwano na Gestapo w Radomiu, żądając wydania kolegów z organizacji. Nie zdradziła nikogo, wobec czego 3 marca 1943 została wywieziona do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymała numer obozowy 37255. 15 stycznia 1945 razem z tysiącami więźniów w marszu śmierci została wyprowadzona pieszo do obozu koncentracyjnego Ravensbrück oraz Neustadt-Glewe na terenie Niemiec. Po zakończeniu II wojny światowej wróciła do rodzinnego domu w Radomiu, gdzie czekała na nią matka i brat. Po wyjściu za mąż i urodzeniu syna przeprowadziła się do Krakowa, gdzie jej mąż dostał pracę.