Wojciech "(1990)" Kowalski

Rocznik dziewięćdziesiąty. Ojciec dwójki dzieci. Oddaje się lekturze od momentu, gdy ponad dekadę temu dziewczyna (dziś żona) zmusiła go do przeczytania „Wzgórz Toskanii”. W czasie wolnym – czyli nocą – przelewa swoje myśli na papier. Zwolennik pisania ekspresywnego. DDA. Introwertyk. Międzyczas spędza z utworami badającymi zakamarki psychologii bądź z literaturą faktu. „Droga na cmentarz” jest następstwem spełnienia marzeń. Obserwator życia i ludzi. Nurtuje go pytanie „dlaczego dzieje się tak, a nie inaczej”? Fascynuje podróż, którą nazywa się „życiem”. Intryguje – czas.