Był pracownikiem naukowym Katedry Budownictwa Politechniki Poznańskiej (1961–1965) oraz Katedry Mechaniki Budowli i Budownictwa Rolniczego Akademii Rolniczej w Poznaniu (1966–1989), wicewojewodą (1990) i wojewodą poznańskim (1990–1997), dyrektorem ds. marketingu Poznańskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego „Jedynka Poznań” S.A. (1998–2001). W latach 2001–2005 zasiadał w Senacie V kadencji z ramienia koalicji SLD-UP z okręgu poznańskiego[1]. Jako bezpartyjny należał do związanego z SLD klubu senatorskiego „Lewica Razem”, pozostając senatorem bezpartyjnym[2]. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję.
Autor 6 książek i 50 artykułów naukowych i naukowo-technicznych z zakresu trwałości budowli, korozji betonu i materiałów budowlanych.
Związany z działalnością turystyczną i krajoznawstwem. Autor i współautor 70[3] książek krajoznawczych i przewodników turystycznych m.in. przewodników (Wielkopolska, Poznań i okolice, Szlak Piastowski), monografii (Województwo Pilskie, Poznań od A do Z, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, Kanon Krajoznawczy Polski, Kanon Krajoznawczy Województwa Wielkopolskiego). Jest działaczem PTTK (m.in. jako prezes oddziału międzyuczelnianego w latach 1962–1968, członek zarządu głównego w latach 1968–1976 i 2005–2009, przewodniczący Komisji Krajoznawczej ZG PTTK w latach 1989–2002). W 2001 uzyskał członkostwo honorowe tej organizacji. Wszedł w skład rady naukowej Wielkopolskiego Parku Narodowego (w 1998), został przewodniczącym rady naukowo-społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego Puszcza Notecka (w 2004), zasiadał w radzie naukowej Drawieńskiego Parku Narodowego (1998–2001). Był inicjatorem odbudowy Zamku Królewskiego w Poznaniu. Przewodniczy radzie Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy oraz radzie Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych w Poznaniu.
W 2003 został honorowym obywatelem Grodziska Wielkopolskiego.