Władysław Orkan (Franciszek Ksawery Smaciarz (Szmaciarz), w 1898 roku zmienił nazwisko na Smreczyński od nazwiska rodowego matki Smreczak - pisarz tworzący w okresie Młodej Polski, oficer Legionów Polskich i Wojska Polskiego.
Władysław Orkan pisał
dramaty,
wiersze,
powieści i
nowele, utwory publicystyczne, w tym reportaż
Drogą Czwartaków, w którym zawarł własne wspomnienia kapitana
Legionów. Tematyką jego utworów był głównie obraz biednej polskiej wsi. Ale był również wspaniałym humorystą (
Herkules nowożytny i inne wesołe rzeczy), piewcą urody gorczańskiego pejzażu. Jego baśń z dawnych czasów
Drzewiej, obok powieści
W roztokach szczytowe osiągnięcie pisarza, porównywana jest do
Puszczy jodłowej Żeromskiego. Zaangażowany był bardzo w nurt regionalizmu podhalańskiego, był współzałożycielem Związku Podhalan.
Władysław Orkan został pochowany na
cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Rok później specjalnym pociągiem jego trumna została przewieziona do Zakopanego. Pociąg zatrzymywał się na każdej stacji, całe Podhale żegnało
dumaca z Gorców. Na
Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku jego grób znajduje się w sąsiedztwie grobów Tetmajera, Chałubińskiego i Sabały.