Słowacki pisarz, poeta, reżyser, scenarzysta i aktor teatru GUnaGU. Studiował na wydziale lekarskim i pracował jako anestezjolog w Bratysławie.
W 1992 roku zaczął poświęcić się teatrowi. W 1988 roku opublikował swój pierwszy zbiór wierszy.
W swoich powieściach i wierszach Viliam posługuje się językiem awangardowym, slangiem dziecięcym i studenckim, parodiami, mitami biblijnymi, a także odwraca tradycyjne motywy literackie. W swoich pracach rozwija motywy z dzieciństwa, dorastania, miłości, erotyki, życia i śmierci, domu i świata. Ale wraca także do swoich wspomnień ze służby wojskowej, życia na rezydencji studenckiej lub na uniwersytecie, demonstrując radosny i zabawny stosunek do życia. Często posługuje się groteską i absurdem.
W 1992 roku zaczął poświęcić się teatrowi. W 1988 roku opublikował swój pierwszy zbiór wierszy.
W swoich powieściach i wierszach Viliam posługuje się językiem awangardowym, slangiem dziecięcym i studenckim, parodiami, mitami biblijnymi, a także odwraca tradycyjne motywy literackie. W swoich pracach rozwija motywy z dzieciństwa, dorastania, miłości, erotyki, życia i śmierci, domu i świata. Ale wraca także do swoich wspomnień ze służby wojskowej, życia na rezydencji studenckiej lub na uniwersytecie, demonstrując radosny i zabawny stosunek do życia. Często posługuje się groteską i absurdem.