Jeśli na historię składają się biografie niezwykłych ludzi, to życie Alkibiadesa (451-404 p.n.e.) stanowi niepomijalny rozdział w kronikach zachodniej cywilizacji. Krewny Peryklesa i protegowany Sokra...
Kiedy słynny filozof Diogenes, spytany przez Aleksandra, czy ma jakieś życzenie, poprosił tylko, by król nie zasłaniał mu słońca, zachwycony Macedończyk odparł: , największą radość zaś znajdujących w ...
W drodze do Indii Aleksander Wielki musiał podbić ziemie dzisiejszego Afganistanu - przeprowadzić coś, co Steven Pressfield nazywa bardzo współcześnie ?kampanią afgańską?. W tej silnie przemawiającej ...
"... To godna Homera, ponadczasowa opowieść zatykająca dech w piersiach, wspaniała rekonstrukcja najbardziej heroicznej bitwy starożytności... To dzieło niezwykłego geniuszu. Rozkoszujcie się nim! "
W 1942 roku III Rzesza odnosi sukcesy na wszystkich frontach. Przyparci do muru Brytyjczycy, którym grozi klęska w Afryce, przygotowują zasadzkę na feldmarszałka Erwina Rommla. Elitarna jednostka Zwia...
"There is an enemy. There is an intelligent, active, malign force working against us. Step one is to recognize this. This recognition alone is enormously powerful. It saved my life, and it will save ...
Przełam się i wygraj wewnętrzne batalie twórcy Wojna Sztuki - głęboko inspirujący przewodnik, wyjaśniający jak pokonać wszelkie blokady przed twórczością. „Mylisz się, jeśli uważasz, że tylko ...
Śmiałość jest niecierpliwa. Odwaga jest nieustępliwa i wytrzymała. Śmiałość jest nieodporna na trud i na zwłokę; jes żarłoczna i musi się żywić zwycięstwami, bo inaczej umrze. Żywiołem śmiałości jes ulotne powietrze; ona sama jest nieuchwytna niczym pajęczyna. Odwaga zapiera się stopami o ziemię i czerpie siłę z tego świętego oparcia... A oto bracia, jak odmienne wzorce ludzkie stwarzają te sprzeczne z sobą wartości. Mąż odważny jest spokojny, pobożny i wytrwały. Śmiały dąży do podziałów. Odważny dąży do jedności (...). Śmiałość jątrz; włóczy po sądach, intryguje i przeciwstawia. Odwaga zadowolona jest ze swego losu; szanuje przyznaną sobie (...) część dóbr i dba o nią, zachowując się z pokorą należną tym, którzy służą niebiosom. W czasach burzy człowiek zuchwały miota się na podobieństwo niespokojnej niewiasty, próbując wciągnąć we własne kłopoty również swoich sąsiadów; nie starcza mu siły charakteru, by samemu stawić czoło temu, co go spotyka, więc chce, aby także inni dzielili jego zły los. Inaczej postępuje człowiek odważny: w godzinie ciężkiej próby zmaga się z losem w milczeniu i bez słowa skargi. Szanując zmienność boskich wyroków, czyni, co mu czynić wypadło, krzepiąc się przekonaniem, iż cierpliwość w znoszeniu krzywd jest oznaką pobożności i mądrości.
“Pozwół zatem, że inaczej sformułuję moje pytanie. Czy wierzymy w to, że prawo, nawet niesprawiedliwe prawo, musi być przestrzegane? Czy może uważamy, że jednostka uprawniona jest do tego, by rozstrzygać, które prawo jest sprawiedliwe, a które niesprawiedliwe? Które godne jest poszanowania, a które nie?... W takim razie powiedz (...) czy lepiej dla kogoś utracić życie na skutek niesprawiedliwości innych, czy też żyć, uczyniwszy owych innych ofiarami własnej niesprawiedliwości?”
“Czy demos zdolny jest do samodzielnego rządzenia? Może sprawi ci pewną ulgę, przyjacielu mój, przypomnienie, że ideały, ku którym dąży miłośnik mądrości – pierwszeństwo duszy przed ciałem, poszukiwanie prawdy, panowanie nad cielesnymi namiętnościami – to dla pospólstwa poglądy nie tylko nie do przyjęcia, ale wręcz absurdalne. W masie swojej ludzie nie dążą do rozumnego gospodarowania swymi zachciankami, lecz do ich spełnienia; sprawiedliwość to dla nich zawada na drodze, która prowadzi do zaspokojenia ich chciwości, bogowie zaś to puste w środku figurynki, które wystawiają na pokaz, gdy trzeba jakoś usprawiedliwić własne czyny, które wzięły się z przerażenia, pragnienia zysku lub samolubstwa. Demos nie jest wartością samą w sobie, a tylko sumą wartości poszczegolnych jednostek.”
“(...) cokolwiek odtrącimy, wróci by wziąć na nas pomstę.”