Salomon Majmon inna forma nazwiska: Maimon; nazwisko właściwe: Heiman Ben Jehoszua – żydowski filozof samouk. Pochodził z ubogiej ortodoksyjnej rodziny zamieszkałej w dobrach Radziwiłów w Nieświeżu.
W Berlinie zerwał z judaizmem i stał się filozofem bezwyznaniowym. W roku 1790 wydał swoje pierwsze dzieło w języku niemieckim Filozofia transcendentalna. Wydał również Gibeath hamore komentarz do dzieła Majmonidesa More Nabuchim, a w roku 1794 Słownik filozoficzny oraz obszerną rozprawę Nowa logika czyli teorya myśli. Był recenzentem Immanuela Kanta, zwłaszcza jego Krytyki czystego rozumu. ”Na parę lat przed śmiercią, prześladowany przez zacofanych współwyznawców i przez zawistnych, ubogi i wątły przeniósł się do Wrocławia, gdzie z całą serdecznością przyjęty został przez poetę Efraima Kuh i przez Hrabiego Kalkreüta, który mu ofiarował na całe życie mieszkanie i utrzymanie.”
W Berlinie zerwał z judaizmem i stał się filozofem bezwyznaniowym. W roku 1790 wydał swoje pierwsze dzieło w języku niemieckim Filozofia transcendentalna. Wydał również Gibeath hamore komentarz do dzieła Majmonidesa More Nabuchim, a w roku 1794 Słownik filozoficzny oraz obszerną rozprawę Nowa logika czyli teorya myśli. Był recenzentem Immanuela Kanta, zwłaszcza jego Krytyki czystego rozumu. ”Na parę lat przed śmiercią, prześladowany przez zacofanych współwyznawców i przez zawistnych, ubogi i wątły przeniósł się do Wrocławia, gdzie z całą serdecznością przyjęty został przez poetę Efraima Kuh i przez Hrabiego Kalkreüta, który mu ofiarował na całe życie mieszkanie i utrzymanie.”
Jego najbardziej znanym dziełem jest napisana około roku 1792 w języku niemieckim Autobiografia, będąca fascynującym dokumentem epoki, w której żył.