Miriam Akavia, pierwotnie Matylda Weinfeld – izraelska pisarka i tłumaczka, ocalała z Holocaustu, honorowa przewodnicząca Towarzystwa Izrael-Polska.
Urodziła się w Krakowie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako córka Hirsza Weinfelda (1894-1944) i Broni z domu Plessner (1898-1945). Podczas II wojny światowej była więźniarką krakowskiego getta, obozu w Płaszowie, KL Auschwitz oraz Bergen-Belsen. Uratowana przez Szwedzki Czerwony Krzyż. W 1946 przedostała się przez Szwecję do Palestyny. Została dyplomowaną pielęgniarką, studiowała literaturę i historię na Uniwersytecie Tel Awiwu oraz pełniła funkcję attaché kulturalnego w przedstawicielstwach Izraela w Budapeszcie i Sztokholmie.
Miriam Akavia publikowała od 1975, trzydzieści lat po przybyciu do Izraela. „Niełatwo było – wyznaje – przejść z języka polskiego na hebrajski, a po hebrajsku pisać o klimacie polskim, polskiej przyrodzie, polskich porach roku, polskich miastach i wsiach, o górskich rzekach i gęstych lasach, o zapachach grzybów po deszczu i zapachach bzu...”
Jako przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej organizowała spotkania młodzieży obu krajów, ponadto prowadziła walkę ze stereotypami, dzielącymi Polaków i Żydów. Za swoją pracę na rzecz zbliżenia polsko-izraelskiego otrzymała Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W 2000 otrzymała Medal „Zasłużony dla Tolerancji”.