Milena Jesenská urodziła się w 1896 w Pradze. Porzuciła studia medyczne, by stać się gwiazdą praskiej bohemy. Z pierwszym mężem Ernstem Polakiem zamieszkała w Wiedniu. To tam przetłumaczyła na czeski opowiadanie Palacz nieznanego jeszcze Franza Kafki. W ten sposób w 1919 roku rozpoczęła się ich czteroletnia korespondencja. Spotkali się tylko dwa razy. Po powrocie do Pragi Jesenská pracowała jako dziennikarka. Ponownie wyszła za mąż. Z architektem Jaromírem Krejcarem doczekała się córki Jany (po mężu Černej, później głośnej postaci czeskiego środowiska literackiego). W wyniku wypadku, któremu uległa, będąc w ciąży, Jesenská do końca życia miała sztywną jedną nogę i uzależniła się od morfiny. Ostatnie lata życia wypełniła jej praca w tygodniku „Přitomnost”. W swoich tekstach piętnowała oba totalitaryzmy: komunistyczny i nazistowski. W październiku 1940 roku Milena Jesenská trafiła do obozu w Ravensbrück. Była duchową podporą dla więźniarek i uratowała życie wielu z nich, fałszując karty chorobowe. Zmarła w maju 1944 roku.