Nikołaj Leskow

Rosyjski prozaik i publicysta (ros. Николай Семёнович Лесков), utrzymujący swe utwory w nurcie realizmu nie pozbawionego krytyki stosunków społecznych. Wiele jego utworów opiera się na wątkach autobiograficznych. Nie wartościował jako autor swych postaci, co jest innowacją w ówczesnej prozie rosyjskiej, pozostawiając ich ocenę innym bohaterom utworu. Charakterystycznym bohaterem jego utworów jest "Mąż sprawiedliwy" (ros. prawiednik) - człowiek poszukujący sensu i prawdy, dążący do świętości, często czczony przez otoczenie, lecz niejednokrotnie odrzucany przez cerkiew prawosławną. Początkowo liberalny w swych przekonaniach, odrzucony przez to środowisko ewoluował w kierunku rosyjskiego nacjonalizmu, poprzez krytykę cerkwi prawosławnej na powrót ku pozycjom liberalnym. Na życie zarabiał jako urzędnik sądowy, korespondent czasopism (jako korespondent w Paryżu używał pseudonimu: Nikołaj Stiebnicki) i publicysta. Zawsze był wrażliwy na niedolę najniższych warstw społecznych i o tym pisał, jednak możliwość zmiany stosunków społecznych upatrywał w odnowie moralnej biorącej źródła z religii. Pod koniec życia zbliżył się z Tołstojem.