Martín Kohan

Urodzony w 1967 roku jeden z najważniejszych współczesnych pisarzy argentyńskich, przewrotny kontynuator tradycji Jorgego Luisa Borgesa i Ricarda Piglii, autor jedenastu powieści, trzech tomów opowiadań i wielu esejów, w których bezlitośnie rozlicza przeszłość (i teraźniejszość) Argentyńczyków.

W 2007 roku uhonorowany prestiżową Premio Harralde za powieść Ciencias morales [Nauki o moralności], w której – podobnie jak w Dwa razy czerwiec z roku 2002 – zastanawia się nad tym, co sprawia, że nowoczesne społeczeństwo potrafi zaakceptować państwową przemoc, a nawet w niej z własnej woli uczestniczyć. W obu tych książkach Kohan wraca do ostatniej i wyjątkowo okrutnej argentyńskiej dyktatury z lat 1976–1983, analizując ją z punktu widzenia zwyczajnej jednostki ludzkiej, która daje się uwikłać w mechanizmy przymusu i systemowego bestialstwa, choćby tylko przez brak reakcji, co, jak podkreśla pisarz, stanowi echo jego doświadczeń z dzieciństwa – jako uczeń, pod koniec lat 70., wracając ze szkoły, codziennie mijał owiane złą sławą zabudowania Szkoły Mechanicznej Marynarki Wojennej (Escuela de Mecánica de la Armada, ESMA), w której podziemiach mieściło się wówczas nielegalne centrum zatrzymań i tortur: dobiegające stamtąd krzyki opozycjonistów tłumiono puszczanymi na cały regulator rockowymi przebojami, a okoliczni mieszkańcy wiedzieli o tym, choć nie chcieli wiedzieć i udawali, że nie wiedzą. Podobnie dramatyczne chwile z historii Argentyny Kohan umieszcza w nieoczywistych kontekstach takich jak owiane w Polsce legendą Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978 czy walka o zawodowe mistrzostwo świata w wadze ciężkiej pomiędzy Jackiem Dempseyem a Luisem Ángelem Firpem, która odbyła się 14 września 1923 roku na stadionie Polo Grounds w Nowym Jorku. W połączeniu z drobiazgową eksploracją wielorakich przejawów ludzkiej seksualności sprawia to, że każda książka Kohana jest zupełnym zaskoczeniem dla czytelników.