Ludwig Kalisch – pisarz urodzony i wychowany w Lesznie, gdzie odebrał tradycyjną żydowską edukację religijną.
Wywodził się z rabinackiej rodziny, został wychowany ortodoksyjnie, związani z kręgiem z tak zwanym kręgiem mędrców Leszna. Gdy miał 12 lat opuścił swój dom. Został kolejno handlarzem, kupcem i nauczycielem. Gdy zaoszczędził wystarczającą sumę pieniędzy, aby ukończyć maturę, naukę medycyny, a później języków i literatury w Heidelbergu i Monachium. Osiedlając się w Mayence w 1843 roku został redaktorem “Narrhalla” (1843-1846), na łamach którego prezentował swoje postępowe poglądy. Opowiadał się przeciw polityce Prus, popierał emancypację żydowskich środowisk i zrównanie ich praw z prawami innych obywateli. Uczestniczył w rewolucji Wiosny Ludów na przełomie lat 1848–1849, współpracował z prowizorycznym rządem, Palatynatu. Za swoje działania został skazany na karę śmierci w Zweibrücken. Będąc zmuszonym do opuszczenia Niemiec. W 1850 wyjechał do Paryża i Londyn następnie osiedlił się w Paryżu w 1851 r., gdzie nawiązał kontakty m.in. z Jacquesem Offenbachem i Heinrichem Heinem. Był autorem przekładu na język niemiecki libretta operetki Orfeusz w piekle, której premiera odbyła się w 1859 r. w Teatrze Miejskim we Wrocławiu. Jego literatura, na wskroś satyryczna, w dużej mierze była związana z działalnościami politycznymi. Z tego powodu nie zapisała się na trwałe w kulturze, poza nielicznymi wyjątkami takimi jak “Bilder aus meiner Knabenzeit”.
Wywodził się z rabinackiej rodziny, został wychowany ortodoksyjnie, związani z kręgiem z tak zwanym kręgiem mędrców Leszna. Gdy miał 12 lat opuścił swój dom. Został kolejno handlarzem, kupcem i nauczycielem. Gdy zaoszczędził wystarczającą sumę pieniędzy, aby ukończyć maturę, naukę medycyny, a później języków i literatury w Heidelbergu i Monachium. Osiedlając się w Mayence w 1843 roku został redaktorem “Narrhalla” (1843-1846), na łamach którego prezentował swoje postępowe poglądy. Opowiadał się przeciw polityce Prus, popierał emancypację żydowskich środowisk i zrównanie ich praw z prawami innych obywateli. Uczestniczył w rewolucji Wiosny Ludów na przełomie lat 1848–1849, współpracował z prowizorycznym rządem, Palatynatu. Za swoje działania został skazany na karę śmierci w Zweibrücken. Będąc zmuszonym do opuszczenia Niemiec. W 1850 wyjechał do Paryża i Londyn następnie osiedlił się w Paryżu w 1851 r., gdzie nawiązał kontakty m.in. z Jacquesem Offenbachem i Heinrichem Heinem. Był autorem przekładu na język niemiecki libretta operetki Orfeusz w piekle, której premiera odbyła się w 1859 r. w Teatrze Miejskim we Wrocławiu. Jego literatura, na wskroś satyryczna, w dużej mierze była związana z działalnościami politycznymi. Z tego powodu nie zapisała się na trwałe w kulturze, poza nielicznymi wyjątkami takimi jak “Bilder aus meiner Knabenzeit”.