Kenkō Yoshida był japońskim pisarzem, poetą i buddyjskim mnichem.
Wywodził się z szanowanej rodziny kapłanów sintoistycznych. Przez długie lata służył na dworze cesarskim, jednak po śmierci w 1324 roku swego protektora, ekscesarza Go-Udy, został mnichem buddyjskiej sekty Tendai. Prowadził samotne życie, wędrując po wschodnich prowincjach Japonii, a następnie jako pustelnik – najpierw na górze Hieizan, później na Narabigaoka w pobliżu Kioto, gdzie prawdopodobnie powstało Tsurezuregusa. Ostatnią dekadę życia spędził w pobliżu góry Kunimiyama w prowincji Iga. Przez swoich współczesnych ceniony był zwłaszcza jako poeta, wybitny twórca wierszy waka (zaliczany do czterech mistrzów poezji okresu Ashigaka).
Wywodził się z szanowanej rodziny kapłanów sintoistycznych. Przez długie lata służył na dworze cesarskim, jednak po śmierci w 1324 roku swego protektora, ekscesarza Go-Udy, został mnichem buddyjskiej sekty Tendai. Prowadził samotne życie, wędrując po wschodnich prowincjach Japonii, a następnie jako pustelnik – najpierw na górze Hieizan, później na Narabigaoka w pobliżu Kioto, gdzie prawdopodobnie powstało Tsurezuregusa. Ostatnią dekadę życia spędził w pobliżu góry Kunimiyama w prowincji Iga. Przez swoich współczesnych ceniony był zwłaszcza jako poeta, wybitny twórca wierszy waka (zaliczany do czterech mistrzów poezji okresu Ashigaka).