Julius Margolin

Julius Margolin urodził się w 1900 roku w Pińsku, skąd niedługo przed wybuchem II wojny światowej wyemigrował do Palestyny. Kiedy kilka miesięcy później odwiedzał swych krewnych w Polsce, zaskoczyła go inwazja Armii Radzieckiej. Wkrótce został aresztowany przez NKWD i wysłany do obozu na północy Rosji, nad jeziorem Onega. Udało mu się przeżyć i w 1945 roku wyszedł na wolność; na krótko wrócił do Polski, a następnie ponownie wyjechał do Palestyny. Wspomnienia z okresu spędzonego w obozie zaczął spisywać zaraz potem, a ukończył je w 1947 roku, jednak ze względu na atmosferę panującą w tym czasie na Zachodzie ich publikacja okazała się bardzo trudna. Książka w wersji okrojonej ukazała się w 1949 roku we Francji, a parę lat później w języku rosyjskim wydało ją nowojorskie Wydawnictwo im. Czechowa. W 1956 roku ukazała się po niemiecku. Najpełniejsza jak dotąd wersja wspomnień Margolina, przygotowana na podstawie rękopisu przez Lubę Jurgenson, pisarkę i profesorkę Sorbony, została opublikowana w 2010 roku nakładem paryskiego wydawnictwa Le Bruit du temps. Polski przekład sporządzony został na podstawie tego samego tekstu.