/f381996e5abe8266b933c3139677b3c4/n/johannes-kepler)
Niemiecki matematyk, astronom i astrolog, jedna z czołowych postaci rewolucji naukowej w XVII wieku. Najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac Astronomia nova, Harmonices Mundi i Epitome astronomiae Copernicanae. Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Isaaca Newtona.
Poza badaniami astronomicznymi prowadził badania w zakresie optyki i ulepszył teleskop soczewkowy Galileusza.
Poza badaniami astronomicznymi prowadził badania w zakresie optyki i ulepszył teleskop soczewkowy Galileusza.
W czasach Keplera nie istniało wyraźne rozróżnienie pomiędzy astronomią i astrologią, natomiast astronomia jako jedna ze sztuk wyzwolonychbyła wyraźnie oddzielona od fizyki, zaliczanej do filozofii przyrody. Kepler w swoich pracach używał argumentów religijnych, wychodząc z założenia, że Bógstworzył świat zgodnie z inteligentnym planem, który można poznać za pomocą rozumu. Określał swoją astronomię jako „fizykę niebieską”[3] i jako „wycieczkę w Metafizykę Arystotelesa,przenosząc tradycyjnie pojmowaną kosmologię w obszar uniwersalnie obowiązującej matematyki[6][7]. Miał dwie żony Susanne Reuttinger i Barbarę Müller.
/o-408416/n/noworoczny-podarek-albo-o-szesciokatnych-platkach-sniegu)
/o-1173843/n/sen-czyli-wydane-posmiertnie-dzielo-poswiecone-astronomii-ksiezycowej)
/67d92a97-2002-410a-95eb-b8b74adb9bac/n/tajemnica-kosmosu)
