Jadwiga Dörr

Jadwiga Dörr /Jadwiga Doerr/ z domu Pech, I voto Weber – polska filolog, pisarka, poetka, autorka tekstów do utworów muzycznych.

tudentka KUL i Uniwersytetu Łódzkiego. Studiowała pod kierunkiem profesorów: Czesława Zgorzelskiego, Jerzego Starnawskiego, Stanisława Papierkowskiego, Zdzisława Skwarczyńskiego, który prowadził jej pracę magisterską poświęconą balladom Leśmiana i pracę doktorską z pogranicza literatury, dydaktyki i czytelnictwa, promowaną w roku 1972. Pracowała jako pedagog, logopeda i dyrektor w poradnictwie pedagogiczno-psychologicznym, uczyła języka polskiego w szkołach, kierowała Zakładem Badań Oświatowych Instytutu Kształcenia Nauczycieli okręgu warszawskiego. W latach 1973–1979 była adiunktem w Pracowni Metodyki Nauczania Języka Polskiego i Literatury Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Ponad ćwierć wieku przebywała za granicą, w Rumunii, RFN i Francji, gdzie pracowała jako lektor języka polskiego w szkołach wyższych, redagowała czasopisma dla Polonii i aktywnie działała na rzecz organizacji polonijnych.

Od roku 2001 w Polsce (Pogórze Izerskie). Nabyła tam i odbudowała z ruin niewielką posiadłość z końca XVIII wieku. Działalność społeczna obejmuje między innymi funkcje: założenie i prezesowanie Oddziałowi Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza w Pabianicach, powołanie do życia i prezesura w Oddziale Związku Polaków w Niemczech /Rodło/, w Offenburgu, i członkostwo w Radzie Naczelnej tej organizacji; a także udział w tworzeniu oddziału terenowego „Deutsch-Polnische Gesellschaft der Bundesrepublik Deutschland” – Stuttgart i w powstaniu „Association France-Pologne” w Strasburgu. Należy do Warszawskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.