István Örkény - węgierski prozaik i dramaturg.
W czasie II wojny światowej służył w szeregach armii węgierskiej na froncie wschodnim. Trafił do radzieckiej niewoli, w której przebywał do 1947 roku. Był autorem utworów utrzymanych w konwencji groteski i absurdu, często poddających analizie mechanizmy działania tyranii. Do głównych dzieł należą powieści (m.in. Wystawa róż, 1967), dramaty (Rodzina Tótów, 1967) oraz miniatury prozatorskie i opowiadania.
Zdjęcie - portret z antologii Körkép opublikowanej w 1974 r.
Zdjęcie - portret z antologii Körkép opublikowanej w 1974 r.