Henryk Lipszyc – polski japonista, tłumacz i dyplomata.
Wywodzi się ze środowiska żydowskiego. W 1964 ukończył studia japonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1972–1978 studiował na różnych uczelniach japońskich m.in. na Uniwersytecie Waseda i Uniwersytecie Tokijskim.
Po powrocie do Polski został wykładowcą na kierunku japońsko-koreańskich studiów Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie wykłada w warszawskim Collegium Civitas[1]. Tłumaczył na język polski dzieła japońskich pisarzy: Kenkō Yoshidy, Makoto Satō, Kōbō Abe, Yasunariego Kawabaty oraz Yukio Mishimy.
W 1987 roku zajmował stanowisko „visiting professor” na Wydziale Studiów Orientalistycznych na Uniwersytecie Telawiwskim.
W latach 1991–1996 pełnił funkcję ambasadora Polski w Japonii.
Członek rady programowej Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita.
Żonaty z pisarką i tłumaczką – Katarzyną Akst-Lipszyc.
Ojciec Pawła, Michała i Adama Lipszyców[