Hayley Campbell

“Kat zaj­muje miej­sce przy przej­ściu z życia w śmierć; sta­nowi jego przy­czynę w naj­bar­dziej pod­sta­wo­wym i prak­tycz­nym sen­sie – jako ostat­ni ele­ment ma­chi­ny wypeł­nia­ją­cej dyrek­tywy rządu oraz sądów, wyko­nu­jący pracę, przed którą inni mie­liby pełne prawo się wzdra­gać.”

“Ale lu­dzie, jeśli nawet o tym myślą, to do­pie­ro po fak­cie. Chcą utrwa­le­nia esen­cji życia do­pie­ro wtedy, gdy to życie usta­ło, i dla­tego w ma­skach po­śmiert­nych za­wsze tkwi pe­wien smu­tek; ich ist­nie­nie wy­ni­ka tylko z poczu­cia stra­ty.”

“Wil­liam Hun­ter, powie­dział w adre­so­wa­nym do stu­den­tów wykła­dzie inau­gu­ra­cyj­nym, że „ana­to­mia to pod­wa­liny chi­rur­gii […], ona daje wie­dzę gło­wie, przy­daje zręcz­no­ści rękom i oswa­ja serce z nie­zbęd­ną ponie­kąd bez­dusz­no­ścią”18. Ina­czej mó­wiąc, żeby ten sys­tem dzia­łał, ko­niecz­ne jest me­dycz­ne zobo­jęt­nie­nie. Gdyby nie trupy w pra­cow­niach ana­to­mii, medy­cyna aż tak by się nie rozwinęła.”