Hans von Ahlfen – generał major Wehrmachtu, od 31 stycznia (według innych danych – od 3 lutego) do 8 marca 1945 dowódca obrony Festung Breslau. Zastąpił poprzednio wyznaczonego dowódcę, generała Johannesa Krausego (który zdjęty został z funkcji z powodu choroby), a 8 marca zastąpiony został przez generała Hermanna Niehoffa.
Karierę wojskową rozpoczął 22 marca 1915 jako absolwent wojsk inżynieryjno-saperskich, w 2 batalionie saperów. W okresie międzywojennym awansowany na kolejne stopnie wojskowe Reichswehry, w trakcie II wojny światowej został w 1942 majorem, 1 listopada 1944 – pułkownikiem Wehrmachtu, a 30 stycznia 1945 generał-majorem.
Po odwołaniu z funkcji komendanta twierdzy Wrocław przeniesiony do Grupy Armii B na froncie zachodnim; tam 17 kwietnia 1945 trafił do niewoli amerykańskiej. Zwolniono go z niej 30 czerwca 1947. Po wojnie wraz z Niehoffem napisał So kämpfte Breslau, 1959 (polski tytuł Festung Breslau w ogniu, Wrocław 2008) – historię obrony Wrocławia z perspektywy dowódców twierdzy. Jest także autorem książki Kampf um Schlesien 1944-1945, 1961 (polski tytuł Walka o Śląsk 1944/1945).
Po odwołaniu z funkcji komendanta twierdzy Wrocław przeniesiony do Grupy Armii B na froncie zachodnim; tam 17 kwietnia 1945 trafił do niewoli amerykańskiej. Zwolniono go z niej 30 czerwca 1947. Po wojnie wraz z Niehoffem napisał So kämpfte Breslau, 1959 (polski tytuł Festung Breslau w ogniu, Wrocław 2008) – historię obrony Wrocławia z perspektywy dowódców twierdzy. Jest także autorem książki Kampf um Schlesien 1944-1945, 1961 (polski tytuł Walka o Śląsk 1944/1945).