Badaczka historii sztuki, pisarka, wykładowczyni. Autorka „Pamiętnika z getta w Krakowie”. Urodziła się w 1923 r. w Krakowie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Podczas nauki w gimnazjum musiała zmieć szkołę z powodu narastającego antysemityzmu. Należała do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W marcu 1941 r., jako 17-latka, wraz z rodziną znalazła się w krakowskim getcie. Prowadziła pamiętnik, w którym opisywała trudne życie tam panujące. Pisała też wiersze. Podjęła próbę samobójczą (uratował ją brat). Przebywała w niemieckich obozach w Płaszowie, Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück, Malechowie i Lipsku.
Po wojnie zeznawała przed Wojewódzką Żydowską Komisją Historyczną w Krakowie.
Ukończyła historię sztuki na UJ. Pracowała jako kustoszka w galerii malarstwa Muzeum Narodowego w Krakowie (do 1957 r.), dyrektorka Muzeum w Gliwicach (1957–1958), asystentka w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych (1958-1960).
Od 1960 r. mieszkała w USA – pracowała w Fogg Museum i wykładała historię sztuki i historię Polski na Uniwersytecie w Medford (1966–1980). Zmarła w 2009 r. w Brookline.
Po wojnie zeznawała przed Wojewódzką Żydowską Komisją Historyczną w Krakowie.
Ukończyła historię sztuki na UJ. Pracowała jako kustoszka w galerii malarstwa Muzeum Narodowego w Krakowie (do 1957 r.), dyrektorka Muzeum w Gliwicach (1957–1958), asystentka w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych (1958-1960).
Od 1960 r. mieszkała w USA – pracowała w Fogg Museum i wykładała historię sztuki i historię Polski na Uniwersytecie w Medford (1966–1980). Zmarła w 2009 r. w Brookline.