Urodził się w Wiedniu. W roku 1966 zdobył tytuł doktora fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Wiedeńskim. Prowadził prace nad fizyką cząstek elementarnych i teorią systemów, pisywał również książki popularnonaukowe na temat nauki, między innymi Tao fizyki, której podtytuł brzmi Przedstawienie równoległości między współczesną fizyką a mistycyzmem Wschodu. Książka przedstawia tezę, według której fizyka i metafizyka w sposób nieuchronny prowadzą do zdobycia tej samej wiedzy.
Capra wzywa społeczność Zachodu do porzucenia konwencjonalnego myślenia liniowego i kartezjańskiego pojmowania mechaniki. Krytykując redukcjonistyczne poglądy Kartezjusza, głoszące, że każde zjawisko można poznawać częściami, co pozwala na zrozumienie całości procesu, Capra pozwala czytelnikowi na spojrzenie na świat obiektywnie poprzez pryzmat teorii komplikacji.
Capra rzekomo ustala podstawy do zmiany wielu obowiązujących teorii, jedną z których jest teoria systemów żywych, teoretyczne ramy ekologii. Teoria ta pojawiła się całkowicie dopiero na początku XXI wieku, lecz ma swoje korzenie w kilku dziedzinach nauki, które w pełni rozwinęły się w pierwszej połowie XX wieku - biologii organicznej, psychologii Gestalt, ekologii, ogólnej teorii systemów i cybernetyki.
Fritjof Capra jest dyrektorem-założycielem "Centrum Edukacji Ekologicznej" mieszczącego się w Berkeley w Kalifornii. Centrum promuje ekologię i myślenie systemowe w szkolnictwie podstawowym i średnim.