/a015b71faf905b7e2018c661e834c65d/n/francoise-giroud)
Z powodu śmierci ojca, musiała przerwać studia i pójść do pracy. Po II wojnie światowej została – jako pierwsza kobieta w historii Francji – asystentką reżysera filmowego. Była autorką wielu scenariuszy.
W 1946 została redaktorem naczelnym czasopisma „Elle”, natomiast w 1953 wraz z Jean-Jakiem Servan-Schreiberem założyła tygodnik „L'Express”, który prowadziła do 1974.[1]. W okresie od 25 sierpnia 1976 do 29 marca 1977 była sekretarzem stanu (ministrem) ds. kultury w pierwszym gabinecie Raymonda Barre’a[2].
Françoise Giroud napisała m.in. biografię Marii Skłodowskiej-Curie(Une femme honorable, Paryż, 1981; wyd. pol. Maria Skłodowska-Curie, PIW, Warszawa, 1987).
/b2b4ab89-3ff0-4694-b265-5cccc4c96f7f/n/maria-sklodowska-curie)
/3374abe1dcc33e6f4afe9232f5aa1246/n/alma-mahler-czyli-jak-byc-kochana)
/5baf61ebe5946d297f3d30d28a1c409c/n/kobiety-i-mezczyzni)
/2c6fb7d523720e26ba7647018d343ad0/n/prywatne-lekcje)
