Ferenc Karinthy

Ferenc Karinthy – pisarz i reportażysta węgierski, syn innego pisarza Frigyesa Karinthiego, z wykształcenia lingwista.

Po ukończeniu studiów pracował w budapeszteńskich teatrach jako dramaturg. Pierwszą jego powieścią była Noc Don Juana, za którą zdobył niemałe uznanie. Drugie z kolei, surrealistyczne dzieło – Wywoływanie duchów poświęcił ojcu oraz prozaikowi Dezső Kosztolányiemu. W późniejszej twórczości skłaniał się do idei realizmu. W tej konwencji utrzymany jest m.in. zbiór opowiadań Piękne życie, powieści Centaur i Murarze.

Ferenc Karinthy był wielokrotnym laureatem nagrody literackiej im. Attili Józsefa, m.in. za powieść Budapeszteńska wiosna (1953). Za Reportaże literackie otrzymał nagrodę im. Kossutha.

Fot. autorstwa Kertész Dániel, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=48932819;
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ferenc_Karinthy