Erika Fatland zadebiutowała w 2009 r. książką dla dzieci Foreldrekrigen (Wojna rodzicielska). Za swoją pierwszą książkę z dziedziny literatury faktu, Englebyen (Miasto aniołów), uzyskała w 2011 r. nominację do Nagrody Bragego. Następnie ukazały się Året uten sommer (Rok bez lata) o tragedii na wyspie Utøya i Sowietstany – opis podróży autorki po najdalszych zakątkach byłego ZSRR. Za tę ostatnią pozycję pisarka otrzymała Nagrodę Księgarzy w dziale literatury faktu oraz Nagrodę Wessela. Przez Literary Europe Live została zaliczona do grona najbardziej interesujących młodych pisarzy w Europie, a przez gazetę Morgenbladet uznana za jednego z najlepszych norweskich pisarzy poniżej 35. roku życia. Jej książki zostały przetłumaczone na 14 języków. Erika Fatland jest z wykształcenia antropologiem społecznym i posługuje się ośmioma językami.