Eginald Schlattner

Eginald Schlattner, ur. 1932 w Arad, dzieciństwo i młodość spędził w Fogarasz u stóp Karpat. Pochodzi ze starej, zamożnej rodziny saskiej (ojciec był kupcem i przemysłowcem), od pokoleń zamieszkałej na terytorium dzisiejszej Rumunii. Na krótko przed zakończeniem studiów, w grudniu 1957 roku, został aresztowany i pod zarzutem uczestnictwa w spisku antypaństwowym osadzony w więzieniu w Braszowie. By ocalić przed prześladowaniami kilkuset studentów, członków kółka literackiego, obciążył zeznaniami pięciu literatów. Oskarżono go o "niezłożenie doniesienia o zdradzie stanu" i skazano na dwa lata więzienia. Po wyjściu na wolność naznaczony piętnem zdrajcy, nieufnie traktowany przez rodzinę i dalsze otoczenie, długo powracał do normalnego życia. W 1973 roku wznowił studia teologiczne, od 1978 jest pastorem w niewielkiej wsi w pobliżu Hermannstadt/Sibiu, gdzie opiekuje się zaledwie garstką starych Niemców. Pracuje również jako kapelan więzienny. W jego twórczości odbicie znajdują najbardziej traumatyczne momenty jego życia.
W 2007 roku, na podstawie debiutanckiej książki Schlattnera Kogut bez głowy powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Radu Gabrei.
Polskim czytelnikom znana jest powieść Schlattnera Czerwone rękawiczki (Czarne 2004).