Cytaty Bartłomiej Grubich

“Nigdy nie miał charakteru odkrywcy. Boga też nie odkrył. To Bóg odkrył jego.”

“Ksiądz Mikołaj głęboko wierzył, że tym razem także pokieruje nim Bóg. Nie widział jednak, że idzie za nim nie Bóg, tylko Szatan.”

“To przez ten deszcz tak, to przez ten deszcz tak to wszystko źle i staro wygląda.”

“Czuł pustkę, bo przychodził codziennie, ten sam rytuał już nic nie pamiętał od dawna. Pół roku? Może rok? Nie umiałby powiedzieć, nie liczył dni.”

“Modląc się, ani razu nie słyszał głosu Boga.”

“A kto to cokolwiek rozumie? Jak człowiek rozumie, to znaczy, że pora umierać. Warto robić, co się chce, i wcale nie trzeba tego rozumieć. W ogóle nic nie trzeba. Żyć trzeba. Do śmierci przynajmniej. ”

“Bo sztuka jest właśnie sen, iluzja, coś, co jest fikcją, a jednak w to wierzymy.”

“Bóg po prostu jest, wszędzie i nigdzie, jak wszystko i nic, ale nie Nikt.”

“I czuł się też hipokrytą, bo im mocniej wierzył w Boga, tym mniej wierzył w siebie, i było mu z tym źle i ciężko, ale bez Boga nie potrafił nawet przeprowadzić tej rozmowy, żadnej zresztą rozmowy. ”