Historyk nauki i kultury, zwłaszcza książki; od 1981 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; 1955–69 w warsz. bibliotekach nauk., od 1969 w Inst. Bibliotekoznawstwa i Informacji Nauk. Uniwersytetu Warszawskiego, 1981–87 jego dyr.; współzał. (1989) i prezes Pol. Tow. Bibliolog (1989–2003).; gł. prace: Kronika Emeryka jako źródło Wapowskiego (1969), Kopernik i heliocentryzm w polskiej kulturze umysłowej do końca XVIII wieku (1971), Zarys dziejów książki (1987, z H. Chamerską), Books in Poland (1990, z H. Chamerską); 1975—93 redaktor serii «Z Badań nad Polskimi Księgozbiorami»(15 tomów).