Jeden z najbardziej znanych brytyjskich historyków, od 1976 roku dożywotni członek Izby Lordów. Zasłyną jako autor trylogii na temat epoki wiktoriańskiej i pięciu tomów historii mediów w Wielkiej Brytanii. Po II wojnie światowej wykładał w Worcester College w Oksfordzie (1945–1955), na Uniwersytecie w Leeds (1955–1961), na Uniwersytecie Sussex (1961–1966), a następnie przez wiele lat (1979–1994) był rektorem Open University. Były przewodniczący m.in. Social History Society (od 1976 roku), Victorian Society (od 1983 roku), British Association for Local History (1984–1986). Wielokrotnie nagradzany i odznaczany za osiągnięcia naukowe. W Polsce znany z pracy Europa dwóch stuleci 1789–1989.