Urodziła się w Warszawie, ale większość życia spędziła w Krakowie. W 1903 r. ukończyła prywatne żeńskie gimnazjum i zdała maturę w gimnazjum Św. Anny w Krakowie, następnie studiowała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1911 r. otrzymała dyplom ukończenia chemii na paryskiej Sorbonie.
Gruszecka zajmowała się pracą publicystyczną i recenzencką: w latach 1922–24 pisała do „Przeglądu Warszawskiego“, między 1925 a 1934 do „Przeglądu Współczesnego“, a w latach 30. do „Slavische Rundschau“ i „Kobiety Współczesnej“.
Jako powieściopisarka debiutowała w 1913 r. powieścią "W słońcu".
W jej dorobku literackim ważną pozycję zajmują również powieści historyczne skierowane do młodzieży. Gruszecka jest ponadto autorką sześciotomowego cyklu "Powieść o kronice Galla" poświęconego dziejom powstania kroniki Galla Anonima.
Jej najsłynniejsze dzieło to wydana w 1933 r. powieść psychologiczna "Przygoda w nieznanym kraju", za którą została w 1935 r. uhonorowana Nagrodą literacką miasta Krakowa. W 1968 r. została odznaczona Nagrodą Fundacji Alfreda Jurzykowskiego za wybitne zasługi w dziedzinie literatury.