Andy Merrifield

Badacz i aktywista miejski, pracuje na Uniwersytecie Cambridge. Jest jednym z najbardziej wpływowych autorów z kręgu krytycznej teorii miejskiej, uznanym popularyzatorem francuskiej filozofii miejskości i nieortodoksyjnym miejskim marksisą na wiele sposobów dyskutującym z własnym usytuowaniem w obrębie współczesnych systemów produkcji wiedzy. Upatruje się w nim godnego spadkobiercę takich intelektualistów jak Walter Benjamin, Guy Debord czy Marshall Berman, jak również równouprawnionego partnera w dyskusji dla wybitnych badaczy starszego pokolenia, np. Davida Harveya, Manuela Castellsa czy Saskii Sassen, odpowiedzialnych za wyniesienie problematyki miejskiej do miana jednego z najważniejszych zagadnień światowej humanistyki. Absolwent geografii, filozofii i socjologii na Liverpool Polytechnic. Na wczesnym etapie kariery związał się z University of Southampton i King's College London, gdzie uczył geografii. Był jednym z głównych orędowników idei „Prawa do miasta”, której twórcą miał być Henri Lefebvre. Na dalszym etapie kariery wspierał idee polityki spotkania w zglobalizowanym świecie, które przedłożył nad wcześniej postulowane restrykcyjne prawo do przestrzeni miejskiej. Publikował w „New Left Review” oraz w „The Nation”. Jest autorem licznych książek, w tym m.in. The Politics of Encounter (2013), Magical Marxism (2011) oraz Dialectical Urbanism (2002), a także monografii Henri Lefebvre (2006) i Guy Debord (2007).