Andrea Abreu poetka i prozaiczka, urodziła się na północy Teneryfy, ukończyła dziennikarstwo na Universidad de La Laguna. Po niezliczonych przeprowadzkach wylądowała w Madrycie, gdzie latem 2017 roku rozpoczęła studia magisterskie w zakresie dziennikarstwa kulturalnego i nowych trendów na Universidad Rey Juan Carlos. Od tamtej pory utrzymywała się ze stypendiów, pracowała jako kelnerka i sprzedawczyni w sklepie znanej marki bieliźnianej. W 2021 roku jeden z najważniejszych magazynów literackich na świecie, brytyjska „Granta”, umieścił ją w gronie 25 najbardziej obiecujących pisarek i pisarzy hiszpańskojęzycznych do 35 roku życia (numer z literaturą hiszpańskojęzyczną ukazuje się raz na dekadę).
Abreu publikowała w czasopismach internetowych i papierowych, a także w antologiach. Jest autorką tomiku wierszy Mujer sin párpados (Versátiles Editorial, 2017) i fanzinu „Primavera que sangra” (2017). W 2019 roku zajęła drugie miejsce w XXXI edycji Nagrody im. Any Maríi Matute przyznawanej najlepszym opowiadaniom napisanym przez kobiety. „Ośli brzuch” (Panza de burro) to jej debiutancka powieść. W 2021 Abreu otrzymała za nią Nagrodę im. Dulce Chacón.
Abreu publikowała w czasopismach internetowych i papierowych, a także w antologiach. Jest autorką tomiku wierszy Mujer sin párpados (Versátiles Editorial, 2017) i fanzinu „Primavera que sangra” (2017). W 2019 roku zajęła drugie miejsce w XXXI edycji Nagrody im. Any Maríi Matute przyznawanej najlepszym opowiadaniom napisanym przez kobiety. „Ośli brzuch” (Panza de burro) to jej debiutancka powieść. W 2021 Abreu otrzymała za nią Nagrodę im. Dulce Chacón.